Η συγκλονιστική μαρτυρία του Γκρόμπελαρ για το "Χίλσμπορο"

"Με κατηγορούσαν οι οικογένειες ότι σκότωσα τον γιο τους!" Ο Μπρους Γκρόμπελαρ, ο τερματοφύλακας της Λίβερπουλ στην τραγωδία του "Χίλσμπορο", αποκαλύπτει σε μία συγκλονιστική συνέντευξή του στο BBC τα όσα βίωσε εκείνη την περίοδο.

15 ΑΠΡ 2014

Ο τερματοφύλακας από τη Ζιμπάμπουε, με περισσότερες από 600 συμμετοχές με τη φανέλα των "κόκκινων" και αμέτρητους τίτλους, ήταν ο παίκτης που είδε πιο κοντά από τον καθένα το μοιραίο να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια του. Η εστία που υπερασπιζόταν στον μοιραίο ημιτελικό κυπέλλου ήταν μπροστά από το πέταλο του Λέπινγκς Λέιν, όπου σημειώθηκε η ανείπωτη τραγωδία που είχε ως αποτέλεσμα 96 χαμένες ζωές.

"Το θυμάμαι σαν να είναι χθες. Ήταν μία όμορφη μέρα. Θυμάμαι τη λιακάδα. Με στοιχειώνει. Όλα συνέβησαν πίσω από την εστία μου. Μπορώ να δω αυτές τις εικόνες και σήμερα, εάν το σκεφτώ. Ποτέ δεν θα φύγουν. Δεν αφαιρούνται από το μυαλό. Δεν θα ξεχάσω ποτέ", δήλωσε αρχικά ο βετεράνος άσος που πλέον κατοικεί στον Καναδά.

"Βγήκαμε για να εξετάσουμε τον αγωνιστικό χώρο πριν από τον αγώνα. Η μεσαία θύρα του πετάλου γέμιζε. Εκείνη τη στιγμή δεν σκεφτήκαμε τίποτα γι' αυτό. Πήγαμε πίσω στα αποδυτήρια για να ετοιμαστούμε. Έγινε η σέντρα και μετά από 90 δευτερόλεπτα, είχαμε δοκάρι. Μετά η μπάλα πήγε στο πέταλο, πίσω από εμένα. Πήγα να τη μαζέψω".

"Κλείσαμε το ραδιόφωνο"

Η νέα έρευνα που έχει ανοίξει για την υπόθεση, απαγορεύει στα ΜΜΕ να δημοσιοποιήσουν εικόνες των αυτόπτων μαρτύρων από το συμβάν, ωστόσο οι παραστάσεις του Γκρόμπελαρ συγκλονίζουν ακόμα κι αν αφορούν τα αποδυτήρια.

"Ο Κένι (σ.σ. Νταλγκλίς, προπονητής τότε των "κόκκινων") είπε 'κρατηθείτε ζεστοί, ίσως παίξουμε ξανά'. Δεν γνωρίζαμε το μέγεθος του συμβάντος. Στη συνέχεια, ένας φίλαθλός μας που τον γνωρίζαμε εισέβαλε στα αποδυτήρια. Λύγισε μπροστά μας. Είπε ότι είχε δει 10 σωρούς να μεταφέρονται και ότι ήταν σαν εμπόλεμη ζώνη. Ο Κένι τον έβγαλε έξω, επειδή δεν ήθελε να αναστατωθούν οι παίκτες. Ακολούθως, ο διαιτητής μας είπε ότι το παιχνίδι διεκόπη. Από εκεί και πέρα, υπήρχε μόνο ζοφερή διάθεση".

"Κανείς δεν είπε τίποτα. Για 2 ώρες στο ταξίδι πίσω, ακούγαμε το ραδιόφωνο. Κάθε 10, 15 λεπτά, ακούγαμε και μία ενημέρωση: 20 νεκροί, 25 νεκροί. Όταν φτάσαμε στους 30 νεκρούς, κλείσαμε το ραδιόφωνο. Δεν μπορούσαμε να ακούμε πλέον".

"Σκότωσες τον γιο μας!"

Ο Κένι Νταλγκλίς και η σύζυγός τους στάθηκαν από την πρώτη στιγμή στο πλευρών των οικογενειών των θυμάτων. Ο τότε τεχνικός της ομάδας, μάλιστα, είχε αποκαλύψει ότι πήγαινε ακόμα και σε 4 κηδείες την ημέρα. Ως εκ τούτου, ζήτησε από τους παίκτες του να πράξουν το ίδιο και να συμπαρασταθούν στους συγγενείς των νεκρών, ώστε να αισθανθούν κι οι ίδιοι καλύτερα.

"Δεν είμαι βέβαιος πότε έγινε το τηλεφώνημα, αλλά ο Κένι, η σύζυγός του Μαρίνα και η διοίκηση είπε: 'Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να δείτε τις οικογένειες'. Για εμάς ώστε να παρηγορηθούμε, αλλά και για τους τεθλιμμένους συγγενείς".

"Πήγα να δω μία οικογένεια στο Μπίρκενχεντ. Χτύπησα την πόρτα, άνοιξε και μου είπαν ότι εγώ ήμουν αυτός που σκότωσε τον γιο τους. Μου έκλεισαν την πόρτα. Ο γιος τους είχε πάει να με δει να παίζω, να μας δει να παίζουμε. Κατηγορούσαν εμένα. Κοντοστάθηκα για μία στιγμή. Στη συνέχεια, χτύπησα ξανά την πόρτα. Και μου είπαν 'όχι, φύγε' και με έβρισαν. Αλλά δεν πήγα πουθενά. Ξαναχτύπησα. Και τότε αρχίσαμε να μιλάμε".

"Συνειδητοποίησα ότι με θεωρούσαν υπεύθυνο με κάποιον τρόπο. Τους εξήγησα ότι ο γιος τους απλά ήθελε να με δει να παίζω για την ομάδα που αγαπούσε. Και τους είπα ότι δεν είχα κανέναν ρόλο σε αυτό που συνέβη και ότι ο γιος τους το μόνο που ήθελε ήταν να μας δει θριαμβευτές εκείνη την ημέρα, να παίζουμε τον αγώνα. Αυτό είναι που αγαπούσε. Όταν τους το εξήγησα αυτό, ξέσπασαν. Με αγκάλιασαν και τους αγκάλιασα. Και αυτό ήταν κατευναστικό και για τους δυο μας. Γνωρίζω κι από άλλους παίκτες ότι πέρασαν παρόμοιες καταστάσεις".

"Υπήρχαν μερικοί από εμάς που σκέφτηκαν να μην ξαναπαίξουν ποδόσφαιρο. Αλλά οι οικογένειες που πήγαμε να παρηγορήσουμε, μας ζήτησαν να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε. Μας έδωσαν αυτοπεποίθηση να επιστρέψουμε και να παίξουμε ξανά".

"Όλα άλλαξαν από εκείνη την ημέρα κι έπειτα. Δεν διέλυσε μόνο τους φίλους της Λίβερπουλ. Διέλυσε την πόλη. Δεν νομίζω άλλη πόλη θα μπορούσε να το αντιμετωπίσει καθ' αυτόν τον τρόπο, όπως έκανε το Λίβερπουλ, ή θα έκανε τόσα πολλά".

The Hillsborough Football Stadium disaster 15 April 1989, during the FA Cup Semi-Final between Liverpool and Nottingham Forest © TREVOR SMITH

Η ώρα της αλήθειας

Μετά από 25 χρόνια και ακόμα δεν έχουν αποδοθεί -στους σωστούς ανθρώπους- οι ευθύνες για την τραγωδία. Εδώ και περίπου 2 χρόνια έχει αρχίσει μία νέα έρευνα, ενισχυμένη από κυριολεκτικά χιλιάδες στοιχεία που είχαν αποκρύψει οι αρχές πριν από 3 δεκαετίες.

Αν και το αποτέλεσμα αργεί ακόμα, η αναζήτηση της αλήθειας για την 15η Μαΐου 1989 φαίνεται πως βρίσκεται σε καλό δρόμο.

"Ακόμα θυμώνω διότι οι απαντήσεις δεν είναι ξεκάθαρες. Είκοσι πέντε χρόνια που οι οικογένειες δεν έχουν απαντήσεις. Αυτό είναι απόλυτα λάθος. Είκοσι πέντε χρόνια είναι πολύς χρόνος. Οικογένειες έχουν 'φύγει' πια. Ποτέ δεν είδαν δικαιοσύνη για τους γιους και τις κόρες τους. Κανείς από εμάς δεν θα ησυχάσει μέχρι να υπάρξει μία απάντηση".

"Γι' αυτό παλεύουμε. Πρέπει να σταθούμε δίπλα τους. Κάνουν τις ίδιες ερωτήσεις, αλλά ποτέ δεν παίρνουν απαντήσεις. Πήραν μισές απαντήσεις. Χρειάζονται τις απαντήσεις. Ευτυχώς θα πάρουμε την απάντηση. Κράτησε πολύ, επειδή πίστευαν ότι θα ξεχαστεί. Αλλά δεν ξεχάστηκε. Ποτέ δεν θα ξεχαστεί".