Ολυμπιακή... ανασκόπηση

London Time

Ολυμπιακοί Αγώνες δίχως φαντασμαγορικές τελετές έναρξης και λήξης είναι... φαγητό χωρίς αλάτι. Δεν πρωτοτύπησαν για να εντυπωσιάσουν οι Βρετανοί, δεν απογοήτευσαν για να απαξιωθούν. Ο Τζον Λένον συνάντησε τον Τζορτζ Μάικλ και τις Spice Girls, η Μέρι Πόπινς τον Mr Bean, ο Χάρι Πότερ τον Τζέιμς Μπόντ και ο Ντέιβιντ Μπέκαμ τον Μοχάμεντ Άλι σ' ένα πάντρεμα που άλλους γοήτευσε και άλλους θύμισε βλαχομπαρόκ. Γούστα είναι αυτά...

Πιάσ' τον αν μπορείς

Ίσως ο Γιουσέιν Μπολτ χάσει στη Βραζιλία. Στο Λονδίνο πάντως δεν... Ο Γιόαν Μπλέικ θα ήθελε πολύ να αποκαθηλώσει το συμπατριώτη του, έκανε μεγάλη προσπάθεια, έμεινε όμως δεύτερος. Ο άπιαστος Τζαμαϊκανός σπρίντερ, σημείο αναφοράς των Αγώνων, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο τόσο στα 100 όσο και στα 200 μέτρα, επαναλαμβάνοντας το επίτευγμα του 2008 στο Πεκίνο και πετυχαίνοντας κάτι που ουδείς άλλος έχει καταφέρει στην ιστορία του στίβου.

Golden Boy

Το παιδί - θαύμα της παγκόσμιας κολύμβησης, ο αξεπέραστος Μάικλ Φελπς, αποχαιρέτησε τις πισίνες όπως ακριβώς άρμοζε στο πλούσιο ταλέντο του. Πιο ώριμος από το 2004 και πιο συνειδητοποιημένος από το 2008, χαμήλωσε τον πήχη, γνωρίζοντας ότι το θρυλικό ρεκόρ των οκτώ χρυσών δεν καταρρίπτεται ξανά. Φρόντισε όμως ν’ αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι του σε άλλη μία διοργάνωση, φτάνοντας τα 22 μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες, τα 18 εκ των οποίων χρυσά, και προσπερνώντας κατά πολύ τη θρυλική Ρωσίδα γυμνάστρια Λαρίσα Λατίνινα, η οποία μεταξύ 1956 και 1964 μετρούσε 19.

Τορπίλη…

Αν ο Φελπς ήταν το "γκανιάν" των Αγώνων, η 16χρονη Σιγουέν Γε εξελίχθηκε σε άλογο κούρσας. Η νεαρή Κινέζα, η οποία κολύμπησε πιο γρήγορα κι από τον Ράιαν Λόχτι στο τελευταίο 50άρι της μικτής ατομικής εντυπωσιάζοντας με τις εξωπραγματικές επιδόσεις της, ενεπλάκη σ' ένα όργιο φημών γύρω από ντόπινγκ, οι οποίες δεν επιβεβαιώθηκαν ούτε στο ελάχιστο. Δύο χρυσά και δύο ρεκόρ, παγκόσμιο και ολυμπιακό, συνόδευσαν την παρουσία της.

Πού 'ναι τα χρόνια…

Μόνο δύο χάλκινα μετάλλια, με τον Ηλία Ηλιάδη στο τζούντο, το οποίο η ΕΡΤ δεν μετέδωσε ποτέ ζωντανά, και το δίδυμο Τσιάβου-Γιαζιτζίδου στο σκιφ ελαφρών βαρών, ήταν ο φτωχός απολογισμός της συμμετοχής των Ελλήνων αθλητών στους Αγώνες του Λονδίνου. Πέρα από κάποια αξιομνημόνευτα πλασαρίσματα και τη συγκινητική προσπάθεια αρκετών πρωταθλητών, ο πήχης έπεσε αναγκαστικά και προφανώς θα πρέπει να συμβιβαστούμε με την ιδέα των λιγοστών διακρίσεων σε τέτοιου επιπέδου διοργανώσεις, από τη στιγμή που οι συνθήκες προετοιμασίας επηρεάζονται από τη δεινή κατάσταση που βιώνει η χώρα.

Τουλάχιστον στους Παραολυμπιακούς Αγώνες η ελληνική αποστολή κράτησε ψηλά τη σημαία και επέστρεψε με μια ντουζίνα μετάλλια. Λιγότερα από το Πεκίνο, αλλά σφυρηλατημένα από δύναμη ψυχής, όπως ο εκ των Ολυμπιονικών Παύλος Μάμαλος εξηγούσε στο Contra.gr. Το μόνο χρυσό ήρθε στο μεικτό ζευγαριών του μπότσια με τους Γρηγόρη Πολυχρονίδη, Νίκο Πανανό και Μαρία-Ελένη Κορδάλη, με την ίδια περηφάνια όμως γέμισαν τους Έλληνες οι Μακροδημήτρης, Ταμπαξής, Ταϊγανίδης, Δημόγλου, Σταθελάκος, Καραγιάννης, Στεφανουδάκης. Ένα μπράβο είναι το λιγότερο.

Το ξέσπασμα του Γιαννιώτη

Ήθελε πολύ ένα μετάλλιο ο Σπύρος Γιαννιώτης, αλλά ο κόπος τεσσάρων ετών πήγε χαμένος για λίγα μόνο μέτρα, τερματίζοντας τέταρτος στην κούρσα των 10 χιλ. ανοικτής θάλασσας. Οι συγκλονιστικές στιγμές μετά το φίνις, όταν μπροστά στις κάμερες λύγισε, αισθανόμενος ότι δεν εκπλήρωσε την υπόσχεσή του, είναι από αυτές που χαράσσονται στη μνήμη και αποτελούν παράδειγμα αφοσίωσης.

Όνειρο δεν ήτανε…

Ομάδα - όνειρο δεν ήταν ακριβώς, αλλά ήταν ίσως ό,τι πιο κοντινό παρουσίασε το αμερικανικό μπάσκετ σε Ολυμπιακούς Αγώνες μετά το 1992. Όλοι οι, υγιείς, σύγχρονοι αστέρες του ΝΒΑ (Μπράιαντ, Τζέιμς, Άντονι, Πολ, κλπ) συγκεντρωμένοι στο ίδιο σύνολο να πασχίζουν για τον ίδιο ακριβώς σκοπό, συνδυάζοντας με τρόπο μοναδικό την ουσία με το θέαμα. Προ πάντων δε ήταν μια πολύ καλή, δεμένη, παρέα που το διασκέδασε, φτάνοντας ως το τέλος της διαδρομής με το 107-100 επί της Ισπανίας στο μεγάλο τελικό.

Για… Όσκαρ

Νίκησε την ίδια του τη φύση ο Νοτιοαφρικανός Όσκαρ Πιστόριους, ο οποίος πέρασε στην ιστορία ως ο πρώτος μη αρτιμελής αθλητής που έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο "Blade Runner", με τα τεχνητά κάτω άκρα, όχι μόνο κέρδισε το δικαίωμα να τρέξει δίπλα σε όλα τα μεγάλα ονόματα των 400 μέτρων, αλλά έφτασε μέχρι τα ημιτελικά, κερδίζοντας πολλά περισσότερα από το χειροκρότημα του κόσμου στο φινάλε.

Κοντίδης, ο πρώτος

Τα καλύτερα έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις. Όπως το πρώτο μετάλλιο της Κύπρου σε Ολυμπιακούς Αγώνες από τον 23χρονο ιστιοπλόο Παύλο Κοντίδη στα σκάφη τύπου Laser. Αξιοπρεπής επίσης η παρουσία του Κυριάκου Ιωάννου, ο οποίος μπήκε στον τελικό του ύψους, της Ελένης Αρτυματά στα 200 μέτρα και του Μάρκου Παγδατή στο τουρνουά του τένις.

Αχ, αυτά τα φαντάσματα

Τα ρεκόρ είναι για να σπάνε. Έστω και αν είναι να συμβεί μετά από 27 χρόνια. Οι Αμερικανίδες Μάντισον, Νάιτ, Φίλιξ και Τζέτερ, στη σκυταλοδρομία των 4X100, πέτυχαν αυτό που καμία άλλη τετράδα δεν είχε καταφέρει από το 1985. Τότε δηλαδή που η ομάδα της Ανατολικής Γερμανίας έτρεχε την απόσταση σε 41.37. Πόσο θα περιμένουμε τώρα για να καταρριφθεί το 40.82;

Αμέρικαν μπαρ

Πάρτι, αλκοόλ, φλερτ, σεξ. Λέξεις που χαρακτηρίζουν την καθημερινότητα στο ολυμπιακό χωριό. Στο Λονδίνο βέβαια η κατάσταση μάλλον ξέφυγε από τον έλεγχο των διοργανωτών. Εξ ου τα 150.000 προφυλακτικά (επίσημο νούμερο) που διατέθηκαν κατά τη διάρκεια των Αγώνων. Μήπως η πικάντικη διήγηση Βρετανού αθλητή για τη συνύπαρξή του με δύο Ουκρανές δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα;

Κακό του κεφαλιού τους

Οι έλεγχοι αυξήθηκαν, τα κρούσματα ντόπινγκ μειώθηκαν. Όχι όμως τόσο ώστε οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου να χαρακτηρίζονται από καθαρότητα. Πιο τρανταχτό από τα παραδείγματα ήταν αυτό της Ναντζέγια Όσταπτσουκ από τη Λευκορωσία, από την οποία έξι ημέρες μετά την επικράτησή της στη σφαιροβολία της αφαιρέθηκε το χρυσό μετάλλιο. Ο Ουζμπέκος Σοσλάν Τιτζίεφ από την άλλη έχασε το χάλκινο στα 74 κιλά της ελευθέρας πάλης. Αμφότεροι πλήρωσαν το τίμημα.