Ο ΠΑΟΚ έπαιξε μπάλα, επειδή σκέφτεται το ποδόσφαιρο

Στα πρωτόγνωρα πράγματα που συμβαίνουν στο ελληνικό ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι αυτό το χρονικό διάστημα πρέπει να συγκαταλέγεται ότι ο ΠΑΟΚ δεν λειτουργεί ούτε υπό πίεση ούτε υπό το καθεστώς πανικού. Δεν έχει συμβεί κάτι που να προκαθορίζει ότι ο Αμπέλ Φερέιρα, με τις δύο ήττες από τον Ολυμπιακό σε έναν μήνα και το ξαφνικό κουσούρι των πολλών αλλαγών σε ελάχιστα λεπτά, το οποίο δεν αποχωρίστηκε ούτε στο 'Κλεάνθης Βικελίδης', όταν χρησιμοποίησε τα δικαιώματά του μετά το 80', θα φύγει από τη Θεσσαλονίκη και θα βρει άλλον σταθμό στην καριέρα του.

Στην πραγματικότητα, η εικόνα του 'δικέφαλου' απέναντι στον πραγματικό 'αιώνιο' αντίπαλό του, την άλλη μεγάλη ομάδα της πόλης, τον Άρη, δείχνει ότι οι παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν θέλησαν είτε να αρχίσουν να δίνουν λόγους για να αντιστρέψουν το κλίμα και να ανανεώσουν τα συμβόλαιά τους είτε ότι έχουν την επιθυμία να βάλουν μπελάδες στον Πορτογάλο τεχνικό, όσον αφορά στις σκέψεις του για το μέλλον.

Επρόκειτο για μία άλλη, αποτελεσματική ομάδα, που δημιουργούσε στους χώρους και ήταν ακριβής στις ευκαιρίες που έκανε, στέλνοντας την μπάλα στην εστία. Που ξεκίνησε να λύνεται, δείχνοντας ότι έχει στόχους από αυτήν τη σεζόν, αν και στην πραγματικότητα ο μόνος είναι η 2η θέση στη βαθμολογία της Super League 1. Σημαντικός, για ένα κεφάτο σύνολο. Ασήμαντος, αν πρόκειται να γίνουν ανακατατάξεις.

Οι ποδοσφαιριστές του 'δικέφαλου' έπαιξαν μπάλα επειδή σκέφτονταν την μπάλα. Έμοιαζε, σε αυτό το ματς, να είναι απέναντί τους μία ομάδα που το γυαλί του προπονητή με τη διοίκηση, αν δεν ράγισε, κόντεψε. Το γεγονός ότι ο Μίχαελ Ένινγκ, από τις 5 αλλαγές που είχε ως δικαίωμα, έκανε... καμία, επιτρέπεται να χαρακτηριστεί ως παράδοξο σε ένα παιχνίδι που ο Άρης, δίχως τον έναν από τους δύο παίκτες του που μπορούν να κρατήσουν μπάλα, δηλαδή τον Γιάννη Φετφατζίδη, ο οποίος πια καταχωρείται ως ένα πολύτιμο, πλην φευγάτο, περιουσιακό στοιχείο με την πώλησή του στην Αλ Αΐν, δεν βρέθηκε στο πικ της δημιουργικότητάς του. Αυτή η οπτική του Γερμανού στο ματς, να το αρχίσει με 11 και να το τελειώσει με τους ίδιους, πλην του Γιώργου Δεληζήση που αποβλήθηκε στις καθυστερήσεις, όταν δεν άφησε τον Τσούμπα Άκπομ να βγει απέναντι στον Χούλιαν Κουέστα, σε αυτήν την κλιματική κατάσταση, δεν είναι απαραίτητο ότι αποτελεί μήνυμα, πάντως δεν συμβαίνει καθ' εκάστη.

Για τον Φερέιρα, που ξεκίνησε πάλι τον Χρήστο Τζόλη, η απόφαση να δώσει φανέλα βασικού στον εντελώς ξυρισμένο Μίροσλαβ Στοχ αποδείχθηκε αναζωογονητική για την ομάδα του, αφού ο Σλοβάκος έκανε καλύτερους τους συμπαίκτες του στο 'Βικελίδης'. Ο Ντιέγκο Μπίσεσβαρ ήταν ο περυσινός ποδοσφαιριστής, εκείνος που μπορεί να κουβαλήσει την μπάλα για 20-30 μέτρα και έπειτα να κάνει τη σωστή πάσα, ο Κάρολ Σβιντέρσκι, που σκόραρε με εντυπωσιακή συχνότητα στην αρχή της σεζόν, επέστρεψε στα γκολ και ο ΠΑΟΚ έκανε ένα ουσιαστικό παιχνίδι κυριαρχίας, δίχως να απειληθεί σοβαρά οποιαδήποτε στιγμή.

Αυτό που τελικά έμεινε, για το 0-2 που 'σκότωσε' το ματς στις καθυστερήσεις του 1ου μέρους (παρεμφερές με ό,τι έγινε δύο ώρες αργότερα στο Μαρούσι), ήταν το γκολ του Φερνάντο Βαρέλα. Σε 4 μέρες, ο παίκτης από το Πράσινο Ακρωτήρι είχε δύο πανομοιότυπες τελικές και θα ήταν δύσκολο να μη σκεφτεί ότι εκείνη στο Φάληρο, με το σκορ στο 1-0, ήταν η άστοχη, ενώ έπρεπε τα πράγματα να είναι... ανάποδα.

Η αντίδραση του 'δικέφαλου' στον αποκλεισμό στο κύπελλο αναδεικνύει την παιδεία στην αντιμετώπιση των κλυδωνισμών. Βοηθά ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, με τα άδεια γήπεδα, η σεζόν πρέπει να τελειώσει, παρ' όλα αυτά παραμένει εντυπωσιακό πώς μία ομάδα που έβαλε τα χέρια της και έβγαλε τα μάτια της δύο χρόνια πριν, μπορεί τώρα να αντιδρά κατ' αυτόν τον τρόπο και να μην προαναγγέλλει (ή, ακόμα χειρότερα, να μην κάνει) αλλαγές αυτό το χρονικό διάστημα. Η προαναγγελία, βεβαίως, είναι πολύ σημαντική. Το παράδειγμα του Παναθηναϊκού και της μηδενικής όρεξης του οργανισμού ώστε να αντιμετωπίσει τα playoffs ως μία διαδικασία εκπαίδευσης είναι βέβαιον ότι μελλοντικά θα χρησιμεύσει ως τρανταχτό παράδειγμα προς αποφυγή.