Ένα νευρωτικό αριστοτέχνημα: Ο Άγιαξ στο 'Στάμφορντ Μπριτζ'
Το 4-4 της Τσέλσι με τον Άγιαξ στο Λονδίνο ήταν μια ποδοσφαιρική ραψωδία. Οι Ολλανδοί έφτασαν από την ποίηση στο ντιβάνι σε 3 λεπτά. Και η Βαλένθια πάει Άμστερνταμ στις 10 Δεκεμβρίου.
Η υπέροχη ελεγχόμενη ανεμελιά του Άγιαξ δεν παράγει μόνο ποδόσφαιρο. Δίνει στον αντίπαλο, εκείνον που ψάχνει λύσεις, ποδόσφαιρο. Αυτός που ψάχνει λύσεις συνήθως έχει χτυπητές αδυναμίες. Δεν νιώθει ισχυρός. Αισθάνεται θυμό. Ότι οι Ολλανδοί τον κοροϊδεύουν. Με τον Άγιαξ απευθείας γίνεται μια ερωτική σχέση που δεν εμφανίζεται αψεγάδιαστη, αλλά μαστίζεται, δημοσίως, από σκηνές ζηλοτυπίας, ουρλιαχτά σε καφετέριες, αναθέματα, τη μάχη των οιστρογόνων με τα ανδρογόνα.
Έδωσε πέρυσι ποδόσφαιρο στην Τότεναμ. Έδωσε ήδη σε δύο ματς στον ΠΑΟΚ. Έδωσε το βράδυ της Τρίτης στην Τσέλσι, στο απίθανο 4-4 του 'Στάμφορντ Μπριτζ', ένα σκορ που είχε να φέρει από τον αλησμόνητο προημιτελικό με τη Λίβερπουλ το 2008. Ο Άγιαξ δίνει ποδόσφαιρο αβέρτα. Το κάνει σε νύχτες που δεν μπορεί, φερ' ειπείν, η Μπαρτσελόνα, που δεν θα υποπτευόσουν ποτέ, αν άκουγες ότι σε 8 ματς την Τρίτη στο Champions League ένα έμεινε χωρίς γκολ, ότι θα ήταν το δικό της με τη Σλάβια Πράγας στο 'Καμπ Νου' που θα χρεωνόταν το απολύτως παράλογο, δηλαδή ένα 0-0.
Κάνει στον όμιλό του... χαλασμό. Τρεις έχουν από 7 βαθμούς. Με Λιλ έξω και Βαλένθια μέσα να του απομένουν. Θέλει τουλάχιστον βαθμό με Λιλ, διότι η Βαλένθια θα βγάλει δράμα στο Άμστερνταμ τον Δεκέμβρη. Και έχει την Τσέλσι στο 'Μεστάγια'. Το χειρότερο σενάριο για τους παίκτες του Έρικ τεν Χαχ είναι να πρέπει να νικήσουν στο Άμστερνταμ σημαντικό ματς.
Από τη μεριά του, η εναλλαγή του Άγιαξ της σοφίας με τον Άγιαξ του νευρωτισμού, μια ιστορία μισού αιώνα τουλάχιστον στο ολλανδικό ποδόσφαιρο, είναι η απόλαυση. Να κάτσεις να δεις το ματς επειδή. Να απορροφήσεις το συγκλονιστικό (κειμήλιο και όχι ανθρώπινο όργανο την τελευταία διετία) αριστερό του Χακίμ Ζίγες, που δίνει γκολ, βάζει γκολ, ξαναδίνει γκολ. Ένα στον Κουίνσι Πρόμες, που έχει φύγει στην αδύνατη αριστερή πλευρά της Τσέλσι και σκοράρει με κεφαλιά από το ύψος της μικρής περιοχής επειδή ο Άγιαξ έχει μεταφέρει όλο το βάρος στη δεξιά πλευρά του και οι Άγγλοι απλώς παρακολουθούν την μπάλα να κινείται, σε ένα από τα τόσο έντονα διαστήματα που νομίζεις ότι ο Άγιαξ απλώς δεν κάνει ποτέ λάθος. Να δίνει κι ένα στον Ντόνι φαν ντε Μπεκ, που αν στη διδαχή του πού να σταματάει ο τρέιλερ, λιτμανενίζοντας, στην περιοχή του αντίπαλου δεν υπάρχει κίνησή του στο βίντεο, είναι χαμένος χρόνος. Ο Ζίγες κράτησε,και γι' αυτόν το κατιτίς του, μία απευθείας εκτέλεση φάουλ σε απευθείας σύνδεση με τον Θεό, με την μπάλα να πηγαίνει στο δοκάρι, στο κεφάλι του Κέπα και στα δίχτυα.
Ο απίθανος Ζίγες, ο θεσπέσιος Ντάβιντ Νέρες, ο υπέροχος Ντε Μπέεκ, ο συναρπαστικός Πρόμες. Ο συγκεραστικός όλων Ντούσαν Τάντιτς. Ο νευρωτικός Άγιαξ, όμως, που σε μία φάση χάνει δύο παίκτες με κόκκινη κάρτα, όταν η Τσέλσι παίζει στο 'Στάμφορντ Μπριτζ' με τον τρόπο που οι αγγλικές ομάδες συλλήβδην κάνουν μερικά δεκάλεπτά τους, ειδικά όταν δεν είναι οι κορυφαίες της χώρας, να έχουν πλείστες επιλογές. Ο Άγιαξ, που καλείται να αντιμετωπίσει μια αγεωμέτρητη κατάσταση, ενώ είναι ομάδα του Άμστερνταμ, μιας πόλης που η συντριπτική πλειονότητα των σπιτιών βρίσκεται στην ίδια απόσταση. Όταν κάτι απέχει 10 εκατοστά από το άλλο, το τρίτο πρέπει να απέχει 10 εκατοστά από το δεύτερο. Ψυχαναγκασμός για το ντιβάνι, μια εξηγούμενη παραδοξότητα για το τι συμβαίνει σε νορμάλ συνθήκες και τι μπορεί να γίνει όταν αυτές σταματήσουν να συνδέονται με το σκοινάκι που ενώνει τα γεγονότα ή, τουλάχιστον, δεν είναι εμφανής ο ειρμός. Κι αυτό φέρνει την κόλαση. Μαζί, μια άκρως θεαματική πτώση.
Κι ας είναι ο Κρίστιαν Πούλισικ εκείνος που, έχοντας κερδίσει ένα αμφισβητούμενο πέναλτι για το 1-1 της Τσέλσι στην αρχή, έχει ανατρέψει τον Ντάλεϊ Μπλιντ, που πηγαίνοντας πάνω στην μπάλα, βρίσκει τον Τάμι Έιμπραχαμ. Το φάουλ της βραδιάς, που έχασε ο Τζιανλούκα Ρόκι, ο οποίος μετά έκανε τα σωστά πράγματα. Παίρνοντας την απόφαση να ακυρώσει το γκολ του, σεβάσμιου λόγω της αυταπάρνησής του ως αρχηγού, Θέσαρ Αθπιλικουέτα. Σίδερο κι ατσάλι. Είναι, αυτά τα 194 δευτερόλεπτα, το εκκωφαντικό επιχείρημα που έκανε υπεραπαραίτητους τους Φρένκι ντε Γιονγκ και Ματάις ντε Λιχτ. Δυσκολεύονται κι οι δύο σε Βαρκελώνη και Τορίνιο. Με αυτούς στο Λονδίνο την Τρίτη, θα ήταν 2-6.
Δικαίως το Contra.gr... διέκοψε το πρόγραμμά του για να παίξει Άγιαξ τη νύχτα της Τρίτης. Αν ο ποδοσφαιρικός κόσμος δεν κοιμάται με Άγιαξ και δεν ξυπνάει με Άγιαξ στο χρυσοποίκιλτο παλκοσένικο που έχει φτιάξει η UEFA, τέτοιες νύχτες περισσότερο, δεν είναι ποδοσφαιρικός κόσμος. Ειδικά όταν το παιχνίδι του παίζεται σε ένα γήπεδο αγγλικής ομάδας. Ο ισχυρισμός ότι το αγγλικό πρωτάθλημα είναι το καλύτερο του κόσμου, όσο κι αν έχει ισχύ, είναι αναλώσιμος. Η γνώμη, όμως, ότι στο αγγλικό γήπεδο παίζεται το ποδόσφαιρο με περισσότερο πάθος, συγκίνηση, αγωνία, μυστήριο και παράδοση από οπουδήποτε αλλού, είναι αναμφισβήτητη, όσο κάτι που δεν έχει αξιωματικό χαρακτήρα μπορεί να είναι.
Θα ξεπεράσει τα 50 γκολ φέτος ο Ρόμπερτ Λεβαντόβσκι; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο:
