Όλη την τύχη του Πασχαλάκη την πρόδωσε με σκληρό τρόπο ο Βιεϊρίνια

Ο σύμμαχος που είχε πολύ νωρίς στο ματς ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης δεν ήταν ακριβώς απρόσμενος, πάντως εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα ελληνικά ποδοσφαιρικά χρονικά: η γραμμή του οφσάιντ στο VAR. Η χρησιμοποίησή της, που δεν έγινε την πρώτη μέρα των παιχνιδιών για τα play off και τα play out της Super League 1, έτυχε στο πιο σημαντικό ματς για τη χώρα το Σαββατοκύριακο. Όταν, δηλαδή, ο γκολκίπερ του ΠΑΟΚ έπιασε την μπάλα από την κεφαλιά του Ρούμπεν Σεμέντο, μπήκε μέσα στο τέρμα, την κράτησε σχεδόν πάνω στη γραμμή και, αφήνοντάς την, ο 'γάτος' από το Μαρόκο, Γιουσέφ ελ Αραμπί, την έστειλε στα δίχτυα.

Ο Μαροκινός ήταν οφσάιντ, αλλά σε ό,τι αφορά τις προοπτικές του παιχνιδιού στην άδεια Τούμπα, έδειξε ότι είναι εκεί και ότι η δουλειά του δεν επηρεάζεται από τρίμηνα διαλείμματα.

Μία εντολή που πιθανώς υπήρξε από τον Αμπέλ Φερέιρα, λόγω της αποχής και της έλλειψης δράσης, ήταν ότι σε περιπτώσεις που οι ποδοσφαιριστές του δεν ήταν σίγουροι για τις μεταβιβάσεις, ακόμα και για τις πιο απλές, θα έπρεπε να ξεφορτωθούν παντί τρόπω την μπάλα για να μη δημιουργηθούν καταστάσεις υψηλού κινδύνου. Είναι κοινή λογική, ακριβώς όπως και τα ντουμπλαρίσματα που έβγαζε ο ΠΑΟΚ στην αριστερή πλευρά του Ολυμπιακού, μέσω των οποίων απαιτούσε να 'χαλάσει' το παιχνίδι του, που δεδομένα στηριζόταν εκεί.

Η ζημιά, ωστόσο, έγινε από την άλλη μπάντα. Αυτό, επειδή ο Αντελίνο Βιεϊρίνια προσπάθησε να χρησιμοποιήσει κάτι από την αύρα της εμβέλειάς του, που τον έχει κάνει θρύλο στην 'ασπρόμαυρη' πλευρά της Θεσσαλονίκης. Ο Ματιέ Βαλμπουένα, που έμεινε στα δεξιά έπειτα από μία εκτέλεση φάουλ, του πήρε την μπάλα επειδή ο Βιεϊρίνια εκτίμησε, σε ένα 15λεπτο, ουσιαστικά, ποδοσφαίρου, πως η σκουριά αποτελεί παρελθόν και η μπάλα έπρεπε να απλωθεί στρωτά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μία χλιαρή πάσα, που η ένταση του Γάλλου του Ολυμπιακού την εξοστράκισε και του έδωσε την ευκαιρία να βγάλει την μπαλιά στον Ελ Αραμπί για το μόνο γκολ του πρώτου ημιχρόνου, στο 23'.

Από ένα τέτοιο λάθος, από τον παίκτη που αν δεν περίμενες να το κάνει ήσουν βέβαιος ότι θα προσπαθούσε να μεταδώσει αυτοπεποίθηση σε συμπαίκτες που μαζί τους είχε να βρεθεί σε επίσημο ματς από το πρώτο δεκαήμερο του Μάρτη, ο Ολυμπιακός βρήκε την πρώτη ύλη που επιζητούσε και για τρίτη φορά σε ισάριθμα ματς στην Τούμπα μπήκε μπροστά στο σκορ. Ο ΠΑΟΚ του Μάρτη είχε την απελπισία, τη φλόγα και το πρακτικό κομμάτι, τη φυσική δύναμη και την αντοχή, ν' ανατρέψει το εις βάρος του 2-0 για τον πρώτο ημιτελικό του Κυπέλλου στο ίδιο γήπεδο.

Τώρα, του έλειπαν ο κόσμος και, βεβαίως, η κατάσταση. Ακόμα και η πίεση, που εμφανίστηκε σποραδικά νωρίς στο πρώτο ημίχρονο, ατόνησε χαρακτηριστικά. Η τριάδα των χαφ του Ολυμπιακού είχε την άνεση να κρατάει μπάλα και να την κουβαλά, κάτι που μπορεί να μην έφερε ευκαιρίες αλλά σε ό,τι αφορά το ρυθμό δυσχέρανε κατά πολύ την κατάσταση. Μέχρι το 50' ο ΠΑΟΚ προσέφερε στον Ολυμπιακό ένα άνετο απόγευμα, αν εξαιρεθεί μία σέντρα του Λέο Μάτος -ο οποίος, αν έπαιζε για να μεταπείσει τους ανθρώπους του 'δικέφαλου' να ανανεώσουν τη συνεργασίας τους, δεν μπορεί να πει κάποιος ότι άρθρωσε με πειθώ τα επιχειρήματά του- που έχασε από τα χέρια του ο Ζοσέ Σα, δεν υπήρχε κάτι άλλο.

Μόνο λίγο πριν κάνει τον κύκλο του το δεύτερο τρίτο του παιχνιδιού, ενέτεινε κατάτι ο ΠΑΟΚ την πίεσή του στο πρώτο δικό του επιθετικό μισό. Ένα σουτ του Βιεϊρίνια από το ύψος του κέντρου νωρίς στο δεύτερο μισό έδειξε τουλάχιστον ότι ο Πορτογάλος είχε αφήσει πίσω του το λάθος - άλλωστε ήταν εκείνος που, κουβαλώντας την μπάλα, προσπάθησε να δημιουργήσει ρήγματα στη δεξιά πλευρά της άμυνας του Ολυμπιακού. Όμως ακόμα και αυτή η πίεση δεν γινόταν να διατηρηθεί. Κάποια λανθασμένα κοντρόλ, μερικές ανεξέλεγκτες μεταβιβάσεις και οι 'ερυθρόλευκοι' ανέκτησαν τα κεκτημένα στη δική τους ισορροπία.

Ο Αμπέλ, που ξεκίνησε το αμυντικό σχήμα του με τον Ενέα Μιχάι, αντιλαμβανόμενος ότι το βράδυ κινδύνευε να κυλήσει οριστικά σε αυτήν την επικίνδυνη μακαριότητα, έβαλε στην αρχή τον Δημήτρη Πέλκα και τον Κάρολ Σφιντέρσκι, ο οποίος έπαιξε για λίγο με τον Τσούμπα Άκπομ προκειμένου να γεμίσουν την περιοχή, αλλά η μπάλα δεν έφτασε εκεί. Έπειτα, έκανε τρεις αλλαγές μαζί. Ο Άγγλος βγήκε για να μπει ο Χρήστος Τζόλης, ένας από τους 'θησαυρούς' της φετινής Κ19, ενώ έφυγαν και ο Μάτος, για χάρη του Ροντρίγκο Σοάρες, και ο Μαουρίσιο, για να μπει ο Άντερσον Εσίτι. Όμως και την μπάλα δεν κυκλοφορούσαν αξιόπιστα και δεν γίνονταν ακόμα και γεμίσματα που θα μπορούσαν να δυσκολέψουν τη ζωή των αμυντικών του Ολυμπιακού.

Οι αλλαγές έφεραν το αντίθετο αποτέλεσμα από το ευκταίο, αφού οι γηπεδούχοι απώλεσαν κάθε πιθανότητα να βρουν ρυθμό. Αν έπρεπε οπωσδήποτε να μπει ένα δεύτερο γκολ, αυτό θα άξιζαν οι φιλοξενούμενοι. Αλλά βέβαια, δίχως υποψία ευκαιρίας, γκολ δεν μπαίνει. Στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων, πάντως, ο Κάρολ Σφιντέρσκι είχε την ευκαιρία να 'σώσει' το ματς, αφού ο Αμπού Σισέ συγκρούστηκε με τον Σα, αλλά το σουτ του πέρασε εκτός.

Ο ΠΑΟΚ χρειαζόταν αυτό το παιχνίδι, αν όχι για να αναποδογυρίσει την κατάσταση στα play off, για να στηρίξει το επιχείρημά του ότι δίχως την αφαίρεση βαθμών για την υπόθεση της πολυϊδιοκτησίας, θα ήταν μέσα στο κόλπο. Η συγκυρία που το έπαιξε ήταν η χειρότερη δυνατή, η διαφορά των 14 βαθμών υπήρξε αποτρεπτική και ο Ολυμπιακός, αν δεν ήταν η καλύτερη ομάδα, ήταν εκείνη που ευτύχησε, τη βραδιά, να βρει τη στιγμή με τη λιγότερη ενόχληση και έπειτα να κάνει την ιδεατή, και εύκολη, πάλι υπό την έννοια των συνθηκών που έγινε το ματς, συντήρηση.

Δίχως το σημαντικό κίνδυνο. Και να 'κλειδώσει, δίχως αμφιβολία πια, αφού χρειάζεται 10 ή 11 βαθμούς στα υπόλοιπα 9 ματς, τον τίτλο, έπειτα από διάλειμμα δύο χρόνων. Ο ΠΑΟΚ, ωστόσο, τώρα αποκτά το πραγματικό κίνητρο, αφού τα παιχνίδια του αποκτούν νόημα για τη διατήρηση της δεύτερης θέσης.