Το 4-0 της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επί της Τσέλσι δείχνει την αμυντική υπεροχή

Οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια, αλλά δεν λένε πάντα και ψέματα. Το 4-0 του 'Ολντ Τράφορντ', ο θρίαμβος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επί της Τσέλσι για την πρεμιέρα της Premier League, επιβεβαιώνει και τις δύο εκδοχές. Διότι ναι μεν τα 4 γκολ διαφορά μοιάζουν υπερβολικά με βάση την εικόνα του αγώνα για 90 λεπτά συν τις όποιες καθυστερήσεις, όμως αν εξεταστούν τα ατομικά στατιστικά ορισμένων παικτών, το σκορ μόνο παράλογο δεν είναι.

Από την εποχή του Λουίς φαν Χάαλ οι 'κόκκινοι διάβολοι' έχουν χαρακτηριστεί αμυντική ομάδα. Η άφιξη του Ζοζέ Μουρίνιο στον πάγκο προσδιόρισε με μεγαλύτερη σαφήνεια αυτήν την ταυτότητα, ενώ όταν ανέλαβε ο Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ, ο ίδιος ο Ολλανδός τεχνικός εξίσωσε τη φιλοσοφία που προσέδωσε ο Νορβηγός με εκείνη του Πορτογάλου. Κοινώς, τα χρόνια του Άλεξ Φέργκιουσον φαντάζουν πολύ μακρινά και το DNA των 'κόκκινων διαβόλων' κινδυνεύει να μεταλλαχθεί, μετά από τόσα χρόνια ποδοσφαίρου αναμονής.

Η θερινή μεταγραφική δραστηριότητα δεν φρόντισε να μεταβάλει τα δεδομένα. Ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος του συλλόγου, Εν Γούντγουορκ, ο οποίος δέχθηκε πυρά για όσους παίκτες (δεν) πήρε στην ομάδα, το καλοκαίρι έκανε την πιο ακριβή μεταγραφή αμυντικού στην ιστορία του ποδοσφαίρου, δίνοντας 87.000.000 ευρώ για τον Χάρι Μαγκουάιρ της Λέστερ. Νωρίτερα, είχε δώσει 55.000.000 ευρώ για την απόκτηση του Άαρον Γουάν Μπισάκα, που συνιστά την 9η πιο ακριβή μεταγραφή αμυντικού όλων των εποχών.

Μάλιστα, δεν ενίσχυσε απλά την άμυνα της ομάδας τη φετινή σεζόν, αλλά αποδυνάμωσε τη γραμμή κρούσης της για να το πετύχει αυτό, αφού χρειαζόταν τα έσοδα από την πώληση ενός επιθετικού. Ο Ρομελού Λουκακού ήταν ο πιο ακριβός επιθετικός στην ιστορία της Γιουνάιτεντ, αφού αποκτήθηκε το καλοκαίρι του 2017 για 85.000.000 ευρώ. Παραχωρήθηκε τελικά στην Ίντερ για 65.000.000 ευρώ, μετά από προσπάθεια να φύγει για τη Γιουβέντους με αντάλλαγμα τον Πάουλο Ντιμπάλα. Το βέβαιο ήταν πως δεν θα υπήρχε αντικαταστάτης ενός -θεωρητικά- τόσο σημαντικού ποδοσφαιριστή τα προηγούμενα 2 χρόνια.

Κάπου εδώ, έρχονται οι αριθμοί για να πουν μια αλήθεια. Ο Μαγκουάιρ υπέπεσε σε 0 φάουλ και ουδείς αντίπαλος κατάφερε να τον ντριμπλάρει, θυμίζοντας έστω σε ένα παιχνίδι τον προκάτοχο του ρεκόρ του, Βίρτζιλ φαν Ντάικ. Συνολικά, στο ντεμπούτο του είχε 7 διωξίματα, 5 εκ των οποίων με το κεφάλι, 4 παρεμβολές, 3 κερδισμένες εναέριες μονομαχίες στην επίθεση, 2 στην άμυνα και 2 μπλοκαρίσματα. Όσο ο ένας στόπερ του Σόλσκιερ 'έκοβε', ο άλλος 'έραβε'. Ο Βίκτορ Λίντελεφ είχε 54 επιτυχημένες μεταβιβάσεις σε 64 απόπειρες, περισσότερες από κάθε άλλον συμπαίκτη του. Η χημεία των δύο υπήρχε από το πρώτο παιχνίδι τους και αποτυπώθηκε τόσο στα στατιστικά, όσο και στην εικόνα του αγώνα.

Γενικότερα στη Γιουνάιτεντ ο ένας παρέσερνε τον άλλον σε επίπεδο αριθμών. Ο Γουάν Μπισάκα είχε 100% κερδισμένες εναέριες μονομαχίες, 100% επιτυχία μεταβιβάσεων στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου (86% συνολικά), 6 πετυχημένα τάκλιν και 3 παρεμβάσεις, χωρίς να κάνει φάουλ. Ο Νταβίδ ντε Χέα εμφανίστηκε κι αυτός βελτιωμένος από την περσινή, περίεργη σεζόν του, αφού είχε 7/7 επεμβάσεις, εκ των οποίων οι 3 από εντός περιοχής τελικές προσπάθειες. Η άμυνα των γηπεδούχων, μάλιστα, άρχιζε από την επίθεση, με τον Μάρκους Ράσφορντ να έχει 3/4 επιτυχημένα τάκλιν, όλα στο γήπεδο της Τσέλσι!

Ο 21χρονος Άγγλος, βέβαια, είχε διαφορετικές βασικές αρμοδιότητες και τα πήγε εξίσου καλά, αν όχι καλύτερα. Στο 16' κέρδισε πέναλτι από τον Κουρτ Ζουμά το οποίο εκτέλεσε εύστοχα ανοίγοντας το σκορ. Αντιλαμβανόμενος πλέον ότι έπρεπε να κουβαλήσει εκείνος την ομάδα μετά από την αποχώρηση του Λουκακού, έπαιρνε πάνω του τις περισσότερες προσπάθειες. Δίπλα του είχε το νέο νο9 της ομάδας, τον Αντονί Μαρσιάλ, ο οποίος με καθυστέρηση μερικών ετών, ανέκτησε τον αριθμό φανέλας που του στέρησε η μεταγραφή του Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς το 2016. Ο 23χρονος Γάλλος ήταν αυτός που έστειλε την μπάλα στα δίχτυα στο 65' για το 2-0, 95 δευτερόλεπτα πριν η μαγική ασίστ του Πολ Πογκμπά βγάλει τον Ράσφορντ τετ α τετ για το 3-0. Το απόγευμα των γηπεδούχων έμοιαζε τόσο αψεγάδιαστο που ήταν αναπόφευκτο να βάλει το 'λιθαράκι' του και η 3η και τελευταία μεταγραφή του καλοκαιριού, ο 21χρονος Ουαλός εξτρέμ Ντάνιελ Τζέιμς, ο οποίος διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα, με τη βοήθεια μιας κόντρας, σκοράροντας στο ντεμπούτο του.

Μέσα σε αυτόν τον καταιγισμό απουσιάζει επιδεικτικά το μπλε της Τσέλσι. Στο τελευταίο ημίωρο έμοιαζε να απουσιάζει και από τον αγωνιστικό χώρο, αλλά στην αρχή τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Κάπου εδώ έρχεται και το ψέμα των αριθμών. Στο 1ο ημίχρονο, ο Φρανκ Λάμπαρντ, ο οποίος βίωσε μία ιδιαίτερη υποδοχή στο γήπεδο, παρέταξε μία ομάδα σε ένα πειραματικό 4-2-3-1 με αρκετές απουσίες βασικών, η οποία όμως κατάφερνε να αλλάζει την μπάλα σαν σύνολο που έπαιζε για χρόνια μαζί (όπως στα χρόνια του προπονητή της) και σίγουρα όχι σαν μια ομάδα που έχασε το μεγάλο αστέρι της τα τελευταία χρόνια, Εντέν Αζάρ. Σε αυτό το διάστημα, η κατοχή της μπάλας ήταν 55%-45% υπέρ των φιλοξενουμένων. Παρά το 1-0 των γηπεδούχων, για περίπου μια ώρα αγώνα η Τσέλσι είχε το πάνω χέρι και μάλιστα δύο φορές οι παίκτες της έστειλαν την μπάλα στο δοκάρι του Ντε Χέα, στο 1ο μέρος με τον Τάμι Έιμπραχαμ και στο 2ο με τον Έμερσον. Όταν, δε, ο Λάμπαρντ προσπάθησε να παρέμβει από τον πάγκο, στάθηκε άτυχος με τον Ολιβιέ Ζιρού.

Όταν ολοκληρώθηκε ο αγώνας, η Τσέλσι είχε μεγαλύτερη κατοχή, περισσότερες τελικές προσπάθειες, περισσότερες εύστοχες τελικές προσπάθειες, περισσότερα κόρνερ. Συνετρίβη με 0-4 και όντως έπρεπε να χάσει, αλλά όχι με τόσο βαρύ σκορ. Οι αριθμοί είχαν δίκιο και άδικο ταυτόχρονα.

Ήταν καλύτερος του Φαν Ντάικ ο Μέσι πέρυσι; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο: