Το 'bully ball' του Ρονάλντο στην Ατλέτικο είναι κειμήλιο

Με τον Μάρτιο του 2020 να προορίζεται ως ο μήνας που η Λίβερπουλ πρόκειται να κατακτήσει το πρώτο πρωτάθλημά της έπειτα από 30 χρόνια, ήταν κι αυτός ο μήνας που ο Γιούργκεν Κλοπ αποκλείστηκε για πρώτη φορά σε διπλά παιχνίδια ως προπονητής της Λίβερπουλ. 'Κάηκε' στο 11ο ζευγάρι, στη φάση των 16 του Champions League, από την Ατλέτικο Μαδρίτης (1-0 στο 'Γουάντα Μετροπολιτάνο', 2-3 στο 'Ανφιλντ'), την πιο πειστική στη διαφημιστική πορεία της 'νεκροθάφτρα' του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Τα δύο γκολ του Μάρκος Γιορέντε στην παράταση ήρθαν ακριβώς μόλις ο Ρομπέρτο Φιρμίνο σκόραρε το πρώτο γκολ του στο 'Άνφιλντ' εδώ και 19 παιχνίδια: από τον περσινό προημιτελικό με την Πόρτο, στις 9 Απριλίου. Αυτό το γκολ, που ήταν οιωνός πρόκρισης, αποδείχθηκε καταστροφή. Η μία στιγμή χαλάρωσης των νεύρων ήταν καταδικαστική.

Για πάνω από ένα ημίχρονο η Λίβερπουλ δεν πήρε ανάσα από την πίεση που ασκούσε στην Ατλέτικο. Όταν το έκανε, φάνηκε η σχεδόν μόνη αδυναμία της στο παιχνίδι: ο τερματοφύλακας, που απλώς δεν είναι αυτός της τελευταίας διετίας (αλλά είναι του ίδιου επιπέδου με αυτούς που η Λίβερπουλ βασιζόταν εδώ και δεκαετίες): η λάθος πάσα του Αντριάν και το πηδηματάκι πριν από το σουτ του Γιορέντε έδειξαν πολύ αργά στο παιχνίδι πόσο ανέτοιμος ήταν για την υπόθεση. Απλώς για να διαφανεί αυτό, έπρεπε η Λίβερπουλ να πάρει προβάδισμα πρόκρισης.

Για την Ατλέτικο, αυτό που βλέπεις είναι αυτό που περιμένεις. Δεν υπάρχει κάτι στον αγωνιστικό χώρο που να μην προσπαθεί να πάρει πλεονέκτημα. Ένα φάουλ του Άνχελ Κορέα στον Τρεντ Αλεξάντερ Άρνολντ στη μεγάλη περιοχή της Λίβερπουλ δείχνει το αυτό: τον κρατάει από τα μπράτσα πριν τον σπρώξει και τον ρίξει κάτω και όταν ο Ολλανδός Ντάνι Μακέλι σφυρίζει την παράβαση, ο Κορέα συμπεριφέρεται λες κι η φάση είναι στο όριο της αμφιβολίας και ότι ήταν απόφαση του διαιτητή να μη δώσει το φάουλ. Κατά τα άλλα, οι λοβιτούρες είναι ίδιες. Ένα ημικύκλιο μπροστά στο διαιτητή για να δημιουργήσουν πίεση, το δάχτυλο υψωμένο να κάνει υποδείξεις στον αντίπαλο, ό,τι μπορούν. Στην αρχή της παράτασης, ο Ζοάο Φέλιξ πάει να μαρκάρει τον Βίρτζιλ φαν Ντάικ, όχι για να του πάρει την μπάλα, αλλά για να πέσει πάνω του και να πέσει βαριά τραυματισμένος στον αγωνιστικό χώρο, ώστε να επικρατήσει αναταραχή και σύσσωμοι οι 'ροχιμπλάνκος' να ζητήσουν να σταματήσει το παιχνίδι. Ακόμα και το φάουλ που φέρνει το γκολ του Σαούλ Νίγκεθ, που ακυρώνεται ως οφσάιντ, μοιάζει στημένο: στην εκτέλεση, ο Ρενάν Λόντι σημαδεύει τον Σαούλ. Κι αυτό, γνωρίζοντας τη λογική της Ατλέτικο, θα μπορούσε πολύ εύκολα να είναι από τυχαίο ως την απόπειρα να κάνει μία ευκαιρία στο ματς για να κλονίσει τη Λίβερπουλ, η οποία κινδύνευσε από ελάχιστα έως καθόλου στο 2ο ημίχρονο.

Στο τέλος, ο Ντιέγκο Σιμεόνε έκανε ακόμα ένα κοουτσάρισμα-παράσημο. Οι 2 από τις 4 αλλαγές του, ο Γιορέντε και ο Μοράτα, έκριναν την πρόκριση και τη νίκη. Η Λίβερπουλ έχασε στο 'Άνφιλντ' έπειτα από 43 ματς, σε ένα παιχνίδι που είχε 34 τελικές προσπάθειες για γκολ, 11 εντός εστίας, χωρίς σε αυτές να μετρούν τα δοκάρια του Άντι Ρόμπερτσον και του Φιρμίνο πριν από το γκολ του. Η Λίβερπουλ συνολικά στα δύο παιχνίδια της είχε... 11 τελικές εντός εστίας: στο 'Γουάντα Μετροπολιτάνο' δεν έκανε μία.

Αυτήν την 7ετία, που η Ατλέτικο τρομοκρατεί την Ευρώπη στο υψηλότερο επίπεδο, τέτοιου είδους είναι η υψηλή νοημοσύνη που ακολουθείται στο παιχνίδι της και φέρνει τους θριάμβους της. Το μακέλεμα είναι η μετουσίωση του σχεδίου σε πράξη, ενός σχεδίου που υπηρετείται πιστά από ανθρώπους αποφασισμένους. Είναι η αίσθηση του αδιαπέραστου που τη συνοδεύει. Οι 0 τελικές στην εστία της Λίβερπουλ στη Μαδρίτη είναι ένα αριστούργημα, ωστόσο δεν είναι το μόνο: το σχέδιο της Ατλέτικο έχει σταματήσει τον Λιονέλ Μέσι από το να κάνει ό,τι δημιουργεί κάθε μέρα της εβδομάδας στο ποδόσφαιρο. Είναι σπάνιο να μην έχει τελική σε παιχνίδι ο Αργεντινός, πιθανότατα είναι μακράν ο πρώτος σε τελικές προσπάθειες στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Ο Μέσι έχει παίξει 4 ευρωπαϊκά παιχνίδια με την Ατλέτικο. Δεν έχει σκοράρει. Στους δύο προημιτελικούς του Champions League στη Μαδρίτη, το 2014 και το 2016, είχε 0 τελικές, που είναι περίπου σαν να εξαφανίζεται για 3 μέρες ο στιγμιαίος καφές από τον κόσμο. Από το 1-0 της Ατλέτικο το 2014 έως το 2-0 το 2016, ήττες που ταυτοχρόνως σηματοδότησαν αποκλεισμούς της Μπαρτσελόνα, ο Μέσι είχε σε κάθε ενδιάμεσο ματς τελική προσπάθεια. Πιθανότατα είχε κάνει, ως το '14, έστω μία τελική σε κάθε παιχνίδι της επαγγελματικής καριέρας του, φορώντας τη φανέλα των 'μπλαουγκράνα'.

Αυτά τα δύο ματς είναι τόσο σπουδαία, διότι ο Μέσι οργιάζει απέναντι στην Ατλέτικο κάθε σεζόν: την έχει αντιμετωπίσει 40 φορές, έχει πετύχει 31 γκολ και έχει δώσει 7 ασίστ, δηλαδή ουσιαστικά έχει πάνω από ένα γκολ ανά ματς, αν υπολογιστούν τα παιχνίδια όλων των υπόλοιπων διοργανώσεων από το Champions League: 31 γκολ και 7 ασίστ σε 36 παιχνίδια.

Ο Κριστιάνο Ρονάλντο έχει χειρότερο, υπό μία έννοια, ποσοστό από τον Μέσι: 25 γκολ και 9 ασίστ σε 35 αναμετρήσεις. Έχει σκοράρει λιγότερο, αλλά έχει συμμετοχή σε πάνω από ένα γκολ σε όλα τα παιχνίδια που έχει δώσει απέναντι στην Ατλέτικο. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι ο Πορτογάλος κάνει στην ομάδα του Σιμεόνε το λεγόμενο 'bully ball', που στο ΝΒΑ έχει καθιερωθεί λόγω της φρικιαστικής δύναμης του ΛεΜπρόν Τζέιμς. Αν η Ατλέτικο στην Ευρώπη έχει βρει τον μπελά της από κάποιον, αυτός είναι ο Ρονάλντο.

Έχει πετύχει απέναντί της με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης το πέναλτι για το 4-1 στον τελικό του Champions League το 2014, έχει σκοράρει στη διαδικασία των πέναλτι στον τελικό του Champions League το 2016, που δεν μετράει στον απολογισμό του, και έχει κάνει δύο χατ τρικ. Το ένα ήρθε στον 1ο ημιτελικό του Champions League το 2017, όταν η Ρεάλ νίκησε στο 'Σαντιάγο Μπερναμπέου' την Ατλέτικο με 3-0 και, με την ήττα 1-2 στη ρεβάνς, προκρίθηκε στον τελικό. Το δεύτερο ήταν στην περυσινή φάση των 16, όταν, με τη Γιουβέντους πια, έχει κάνει το χατ τρικ για να προκριθούν οι 'μπιανκονέρι' στα προημιτελικά, ανατρέποντας το εις βάρος τους 0-2 από το 1ο ματς της Μαδρίτης. Υπάρχει μία συγκεκριμένη φάση πολύ νωρίς σε αυτό το παιχνίδι, όταν ο Πορτογάλος πέφτει στη μικρή περιοχή πάνω στον Γιαν Όμπλακ, ο οποίος χάνει την μπάλα, δίνοντας την ευκαιρία στον Τζόρτζιο Κιελίνι να σκοράρει. Ο Μπιορν Κάιπερς ακυρώνει το γκολ και ο Ρονάλντο πάει προς τα πάνω του κάνοντας με τα χέρια του το σχήμα της μπάλας. Οι παίκτες της Ατλέτικο προφανώς και δημιουργούν... μπούγιο γύρω από το διαιτητή, με τον Ντιέγκο Γοδίν να πηγαίνει στον Ρονάλντο. Όταν ο Πορτογάλος τού κάνει την ίδια χειρονομία, ο εμβληματικός Ουρουγουανός της Ατλέτικο απαντά με κάτι... ιταλοπρεπέστατο: φέρνει το χέρι πάνω από το κεφάλι του και το στρίβει προς τα αριστερά του, ο παγκόσμιος συμβολισμός του "άσε μας ρε φίλε". Αλλά η μετάφραση δεν είναι ακριβώς αυτή: ο Γοδίν φοβάται τον Ρονάλντο.

Ο σπουδαίος επιθετικός της Γιουβέντους έχει βρει πλειστάκις τον μπελά του από την Ατλέτικο: έχει χάσει στον τελικό του Copa del Rey το 2012, έχει αποκλειστεί στη φάση των 16 στην ίδια διοργάνωση το 2014-2015 (παίζοντας μόνο 27' στο 2-0 του 1ου παιχνιδιού), έχει χάσει Supercopa 2014, με το 0-1 του 'Μετροπολιτάνο', ρεβάνς του 1-1 στο 'Μπερναμπέου'. Αλλά εκεί όπου όλοι προσκυνούν τους 'ροχιμπλάνκος', στο Champions League, ο Ρονάλντο βρίσκει τον τρόπο να διαπρέπει: νίκησε, κυρίως λόγω του γκολ του Σέρχιο Ράμος, το 2014, στους προημιτελικούς του 2015, στα πέναλτι το 2016, πέρασε το 2017 στον τελικό του Champions League, απέκλεισε πέρυσι σχεδόν μόνος του τους 'ερυθρόλευκους' για τα προημιτελικά -δίνοντας, μάλιστα, την ψευδή, όπως αποδείχθηκε τη νύχτα της Τετάρτης, αίσθηση ότι η εποχή της είχε τελειώσει, αφού το καλοκαίρι έφυγαν τόσο ο Γοδίν για την Ίντερ όσο και ο κουμπάρος του, Αντουάν Γκριεζμάν, για την Μπαρτσελόνα- και φέτος, στους ομίλους, η Γιουβέντους πήρε ισοπαλία 2-2 στη Μαδρίτη και νίκησε 1-0 στο Τορίνο.

Κι αν για την απερχόμενη πρωταθλήτρια Ευρώπης Λίβερπουλ, η χρονιά είναι τελεία και παύλα επιτυχημένη, κάνοντας ό,τι δεν έχει κατορθώσει εδώ και 30 χρόνια, η Ατλέτικο Μαδρίτης χάρισε (στο τελευταίο ματς του Champions League με γεμάτο γήπεδο για φέτος;) άλλη μία στιγμή αυταπάρνησης, από εκείνες που έκαναν την 'Gazzetta dello Sport' να βάλει μπερέ στον 'Τσόλο' και να τον παρομοιάσει με τον Τσε Γκεβάρα. Τα σκαλπ που έχει κατακτήσει στις δυνητικές επιδρομές της δεν είναι αμελητέα: δις εκείνο της Μπαρτσελόνα, της Μπάγερν Μονάχου, της Τσέλσι, της Αϊντχόφεν, της Λεβερκούζεν, της Λέστερ. Ό,τι δεν έχει καταφέρει είναι να κάνει καλά εκείνο το φαινομενικά καγκούρικο χαμίνι από το Φουντσάλ της Μαδέιρα, που έγινε ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών.

Κι αυτό, με κάποιον τρόπο, περιποιεί τίτλο τιμής και για τους δύο.

Πρέπει να αναβληθεί το Euro 2020 λόγω κορονοϊού; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο: