Το χατ - τρικ του Ρεάλ - Μπαρτσελόνα
Ο Θέμης Καίσαρης αναλύει το χατ - τρικ του Clásico, από τα τρία γκολ του Λιονέλ Μέσι στα τρία βασικά θέματα συζήτησης της αναμέτρησης του "Σαντιάγο Μπερναμπέου" και τους τρεις μεγάλους νικητές.
Το Ρεάλ-Μπαρτσελόνα είχε τρία γκολ απ’τον Μέσι, τρία βασικά θέματα συζήτησης και τρεις μεγάλους νικητές. Χατ-τρικ παντού και πάμε να τα δούμε ένα-ένα.
1. Μέσι - Μπαρτσελόνα
Στους “Usual suspects” μάθαμε πως “το μεγαλύτερο κόλπο που έκανε ποτέ ο διάβολος ήταν πως έπεισε τον κόσμο πως δεν υπάρχει”. Με τον ίδιο τρόπο, νομίζω πως το μεγαλύτερο επίτευγμα του Μέσι είναι πως έπεισε τον κόσμο πως, όταν δεν είναι διαστημικός, μπορούν να συζητάνε πως είναι ντεφορμέ και πεσμένος. Ισχύει και συνολικά για την Μπαρτσελόνα: επειδή δεν είναι πια η “τέλεια” μηχανή του 2009-2011, πολλοί έχουν πειστεί πως είναι πια μια “εύκολη” αντίπαλος.
Well, για κάποιους το tiki-taka πέθανε και μαζί της η ίδια η Μπαρτσελόνα, αλλά το 0-1 ήρθε μετά από 24 πάσες, με συμμετοχή όλων των παικτών της Μπάρτσα (πλην μόνο του Άλβες), με υπερφόρτωση στα δεξιά και πάσα την κατάλληλη στιγμή στον ελεύθερο παίκτη που έρχεται για να τελειώσει τη φάση στο κενό αριστερά. Το 2009 δεν θα επιστρέψει ποτέ ξανά, αλλά υπάρχει πάντα η ικανότητα να έρθει ο Ινιέστα να τελειώσει τη φάση που κάποτε τελείωνε ο Ανρί, μετά ο Βίγια και μετά ο Πέδρο, κτλ.
Η Μπαρτσελόνα μπορεί να έχει εδώ και καιρό απολέσει πολλά απ’τα “μπορώ” του παρελθόντος, μπορεί τα χρόνια να έχουν αφήσει τα σημάδια τους, μπορεί ο Μασεράνο να ζαλίζεται όταν η μπάλα σηκώνεται και το πρες ψηλά να έχει χαθεί, αλλά κάποια πράγματα είναι ακόμα εδώ: η τακτική ευφυΐα του Μπούσκετς, οι “σπόντες” του Τσάβι και του Φάμπρεγας, οι Πέδρο και Αλέξις ως αλλαγές και ο Ινιέστα ίσως στην καλύτερη φόρμα των τελευταίων χρόνων. Μπορεί να μη συνθέτουν πια κάτι το “τέλειο” που τρομάζει, αλλά δεν τα λες και λίγα, ειδικά αν τους προσθέσεις τον Μέσι.
Και εννοείται πως ο “ντεφορμέ” Μέσι μπορεί ακόμα να δώσει το 0-1 στον Ινιέστα, να προκαλέσει πανικό και να κάνει με το “έτσι θέλω” το 2-2 και να κατέβει χαμηλά για να κόψει τη Ρεάλ στα δύο, με την πάσα που έβγαλε τον Νέιμαρ φάτσα με το τέρμα. Ναι, συμμετέχει λιγότερο από παλιά: υποδέχθηκε την μπάλα 52 φορές, ενώ τα αντίστοιχα νούμερα των ημιτελικών με τη Ρεάλ το 2011 ήταν 66 και 72, και δεν πήρε ούτε μία φορά την μπάλα μέσα στην περιοχή από πάσα συμπαίκτη του.
Όμως, εξακολουθεί να είναι ο μεγαλύτερος, κυρίως γιατί μπορεί να κάνει τη διαφορά no matter what. Εκτός κι αν αρκεί για να τον πούμε ντεφορμέ το γεγονός πως έστειλε την μπάλα άουτ στο “πάρε-βάλε” του Φάμπρεγας στο 15’ και δεν το έβαλε ΚΑΙ αυτό για να κάνει το 0-2.
2. Ντι Μαρία
Στην αντίπερα όχθη του ντέρμπι, το πρόσωπο ήταν φυσικά ο Ντι Μαρία. Τον γνωρίσαμε ως εξτρέμ που παίζει και στις δύο πλευρές και θυμόμαστε πως ο Μαραντόνα τον χρησιμοποιούσε ως εσωτερικό μέσο στην Αργεντινή του 2010. Στο 4-2-3-1 του Μουρίνιο έπαιρνε σχεδόν πάντα θέση στο δεξί άκρο, ενώ εκεί ξεκίνησε και στους πρώτους αγώνες του Αντσελότι.
Όταν ο Ιταλός άρχισε να δοκιμάζει το 4-3-3 μέσα στη σεζόν, είδε πως είναι κομμάτι βαρύ το κέντρο με Αλόνσο, Μόντριτς, Κεντίρα. Ο Ντι Μαρία έγινε ο παρτενέρ των Αλόνσο-Μόντριτς και πήρε τη θέση του μέσα αριστερά με διπλό κέρδος. Πολύτιμη αμυντική κάλυψη στην πλευρά που όλοι ξέρουν πως ο Κριστιάνο δεν πρόκειται να μαρκάρει ποτέ, αλλά και ιδανική επιθετική συνεργασία μαζί του: με έναν τρόπο που θυμίζει τις αλλαγές Φάμπρεγας-Ινιέστα, ο Ντι Μαρία πηγαίνει στο άκρο για να γίνει αριστερό εξτρέμ, την ώρα που ο Ρονάλντο έχει (όπως πάντα) το ελεύθερο να κινηθεί ως φορ.
Έτσι, ενώ παλιά το δίδυμο ήταν πάντα το Κριστιάνο-Ντάνι Άλβες, ο Ντι Μαρία ήρθε να σκορπίσει τρόμο στα αριστερά και προκαλέσει πονοκέφαλο σε μια Μπαρτσελόνα που φαινόταν να ελέγχει το ματς μετά το 0-1. Τρία γκολ έδωσε στον Μπενζεμά, τα δύο έβαλε ο Γάλλος, την ώρα που η Μπαρτσελόνα είχε να αντιμετωπίσει υπεραριθμία στην περιοχή με Μπενζεμά-Κριστιάνο-Μπέιλ να κινούνται ως φορ, συν την παραδοσιακή πια αδυναμία όταν η μπάλα σηκώνεται.
Αν η Ρεάλ άξιζε κάτι περισσότερο απ’τον αγώνα είναι γιατί το άξιζε πολύ ο Ντι Μαρία.
3. Μπέιλ - Νέιμαρ
Μπορεί να ειπωθεί με μια πολύ μεγάλη δόση υπερβολής πως ο Μπενζεμά ήταν μοιραίος για τη Ρεάλ: πέτυχε δύο εκπληκτικά γκολ, αλλά τα “πάρε-βάλε” των συμπαικτών του δημιούργησαν προϋποθέσεις για περισσότερα. Αυτό που σίγουρα δεν είναι υπερβολικό είναι πως απογοήτευσε ο Μπέιλ.
Ο Ουαλλός ήταν σχεδόν εκτός ματς. Φάνηκε στην τρομερή κούρσα στο 52’ όταν έβγαλε τον Μπενζεμά σε ένα ακόμα τετ-α-τετ και μέχρι εκεί. Είχε 2/7 επιτυχημένες ντρίμπλες και μόλις ένα σουτ. Το βασικό πρόβλημα μοιάζει να είναι η έλλειψη κίνησης χωρίς μπάλα, χαρακτηριστικό αποτέλεσμα του small team syndrom που ακόμα κουβαλάει ο Μπέιλ.
Η Ρεάλ δεν είναι Τότεναμ, να του δίνει την μπάλα σε κάθε επίθεση και να του λέει “παίξε, κάνε ο,τι θες”, έχει κι άλλους να μοιραστούν αυτόν το ρόλο. Αυτό σε συνδυασμό με την τοποθέτησή του στα δεξιά της επίθεσης δημιουργούν την ανάγκη για μεγαλύτερη κίνηση χωρίς μπάλα από μέρους του. Δεν μπορεί να αρκείται μόνο σ’αυτά που θα φτιάξει ο ίδιος, το πράγμα είναι φτιαγμένο ώστε άλλοι (Ρονάλντο, Ντι Μαρία, Ίσκο, κτλ) να δημιουργούν περισσότερο απ’αυτόν και ο Μπέιλ να έρχεται για να τελειώνει τις φάσεις.
Με τον ίδιο τρόπο, ούτε ο Νέιμαρ γίνεται να πάρει τη μπαγκέτα σε μια ομάδα που έχει τον Μέσι και τους υπόλοιπους, αλλά γίνεται να μάθει να κινείται περισσότερο χωρίς μπάλα, όπως έκαναν κάποτε Ανρί-Βίγια-Ετό και κάνουν ακόμα Πέδρο-Αλέξις. Ο Βραζιλιάνος δεν ήταν σε καλή μέρα: είχε μόλις τρεις επιτυχημένες ντρίμπλες σε 14 προσπάθειες και απογοητευτικό τελείωμα όταν ο Μέσι του έφτιαξε φάση στο 19’ κι αυτός πλάσαρε άψυχα πάνω στον πεσμένο(!) Μαρσέλο.
Τελείωσε τη φάση απογοητευτικά, αφού όμως πρώτα είχε κάνει το σωστό, να κινηθεί διαγώνια χωρίς μπάλα. Κι όταν το επανέλαβε στο 63’, ο Μέσι τον σημάδεψε για δεύτερη φορά και έτσι ήρθε η καθοριστική φάση με το πέναλτι και την αποβολή του Ράμος. Ωραίο παράδειγμα για το πως ένας παίκτης μπορεί να μην δώσει τίποτα με την μπάλα στα πόδια, αλλά παρόλα αυτά να προσφέρει γιατί κινείται σωστά χωρίς αυτήν.
Νικητές
Κι αφού είδαμε τα τρία βασικά θέματα του ντέρμπι (διανθισμένα με αρκετά άλλα), κλείνουμε την κουβέντα με τους τρεις μεγάλους νικητές που αναφέραμε στον πρόλογο. Πρώτη νικήτρια η Μπαρτσελόνα, που έμεινε ζωντανή. Δεύτεροι νικητές, η Ατλέτικο και ο Σιμεόνε, που βρέθηκαν πρώτοι με την τύχη στα χέρια τους. Τρίτοι και μεγαλύτεροι, όλοι εμείς που θα δούμε μια μεγάλη μάχη (και) στην Πριμέρα.
Η πλάκα είναι πως μάλλον στο τέλος θα χαμογελάσουν οι ηττημένοι της βραδιάς, η Ρεάλ και ο Αντσελότι.
Διαβάστε ακόμη:
Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα 3-4
Ολα τα γκολ του Μέσι κόντρα στη Ρεάλ
Τα πιο αστεία tweets για το clásico
