Οι αλητείες του Τζεμπούρ δεν χωράνε σε αυτή την ΑΕΚ

Ο Τόλης Χορτάτος γράφει για την απαράδεκτη συμπεριφορά του Τζεμπούρ στο φιλικό με την Ανόρθωση και την κακή παρουσία των κιτρινόμαυρων στο πιο σημαντικό τεστ μέχρι σήμερα.

03 ΑΥΓ 2015

Η ΑΕΚ παρουσίασε στο φιλικό με την Ανόρθωση, όπως παραδέχτηκε και ο Δέλλας, το χειρότερο πρόσωπό της εδώ και δύο χρόνια. Δεν κατάφερε σε κανένα σημείο του αγώνα να κυκλοφορήσει ορθολογικά τη μπάλα, δεν κατάφερε καν να πρεσάρει σωστά και να δυσκολέψει ως ένα βαθμό το παιχνίδι του αντιπάλου. Ήταν κακή, ασύνδετη, ανυπόφορη. Ελαφρυντικό αποτελεί προφανώς το γεγονός ότι λόγω της προετοιμασίας μπορεί ακόμη να μην καταφέρνουν οι ποδοσφαιριστές να δίνουν, ό,τι ακριβώς ζητά από αυτούς ο προπονητής τους.

Από εκεί και πέρα, είναι διαφορετικό ένας ποδοσφαιριστής να είναι βαρύς και να μην μπορεί να σπριντάρει και να πρεσάρει στο μάξιμουμ των δυνατοτήτων του και διαφορετικό να κρεμάει τα χέρια κάτω και να περπατάει στο γήπεδο, σε τέτοιο βαθμό που να προκαλεί εκνευρισμό ακόμη και σε ουδέτερο παρατηρητή του αγώνα. Τέτοια ήταν η αγωνιστική συμπεριφορά του Τζεμπούρ και ομολογώ πως με εξέπληξε δυσάρεστα. Περίμενα από τον Αλγερινό πολύ περισσότερη ενέργεια και διάθεση. Ο ίδιος είχε δηλώσει άλλωστε ότι σε αυτή τη θητεία του στην ΑΕΚ θα έχει διαφορετικό ρόλο, αφού ως πιο έμπειρος θα καθοδηγήσει τους συμπαίκτες του στην επόμενη μέρα της ομάδας.

Συγκεκριμένα, πριν από μία εβδομάδα περίπου ο διεθνής Αλγερινός δήλωνε στους δημοσιογράφους που παρακολουθούν από κοντά την προετοιμασία της ομάδας στην Πολωνία: "Δεν είναι δύσκολο, δεν είναι κάτι νέο για μένα. Όλη μου την ζωή πιστεύω ότι ήμουν ένας εκ των ηγετών, το 'χω μέσα μου αυτό. Είναι πολύ σημαντικό για μένα να μπορώ να οδηγήσω, με όλες τις αρετές που έχω, τους νέους παίκτες που υπάρχουν στην ομάδα και οι οποίοι δεν έχουν τις ίδιες εμπειρίες και παραστάσεις με μένα - οι οποίοι πρέπει να ακολουθούν τους μεγαλύτερους ηλικιακά ποδοσφαιριστές και αυτοί να αποτελούν παράδειγμα για εκείνους. Είναι κάτι που μου αρέσει να κάνω και πρέπει να το κάνω".

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ ο Τζεμπούρ

Ας αφήσουμε στην άκρη το περπάτημα και την αδιαφορία, ακόμη και γι αυτά άλλωστε υπάρχει δικαιολογία. Δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση όμως να αγνοήσουμε την αλητεία του Αλγερινού στο 20ο λεπτό, όταν κλώτσησε εκτός φάσης αντίπαλό του, ο οποίος τον έπαιξε σκληρά σε μια φάση φιλικού αγώνα (το τονίζω). ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ!

Ας με συγχωρέσει ο Τζεμπούρ, αλλά δεν μπορώ να πιστέψω πως ο ίδιος, από τη στιγμή που επιμένει να έχει αυτή την ιδιόρρυθμη συμπεριφορά, μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για τους συμπαίκτες του.

Επιπλέον θα πρέπει να καταλάβει ο Ραφίκ Τζεμπούρ, αφού δεν το έχει καταλάβει ήδη, ότι τέτοιες συμπεριφορές δεν χωράνε στην νέα ΑΕΚ, όπως τουλάχιστον λένε ότι την οραματίζονται οι άνθρωποί της. Οι οπαδοί αυτής της ομάδας δεινοπάθησαν τα τελευταία χρόνια βλέποντάς την να ταπεινώνεται. Να περιοδεύει σε χωράφια και χωριά για να ξανακερδίσει την αξιοπρέπεια της. Και γι αυτό δεν έχει κανένας το δικαίωμα να την πλήττει έτσι απερίσκεπτα και επιπόλαια.

Αυτό ήταν ένα πρώτο κακό δείγμα γραφής από τον Τζεμπούρ, ελπίζω και το τελευταίο. Αν θέλει πραγματικά να προσφέρει, θα πρέπει να αναθεωρήσει λογικές και συμπεριφορές και να προσαρμοστεί στα δεδομένα της ομάδας του. Σε διαφορετική περίπτωση δεν μπορώ να σκεφτώ πώς γίνεται να συνυπάρξουν ξανά οι δύο πλευρές και να επωφεληθεί o ένας από τον άλλον.

Ανάγκη για ενίσχυση μπροστά

Πριν από μία εβδομάδα έγραφα για την ανάγκη απόκτησης επιθετικού, κάτι για το οποίο επιμένω και σήμερα, ανεξάρτητα από το τι έκανε ο Τζεμπούρ κόντρα στην Ανόρθωση. Δεν γίνεται μια ομάδα που λέει ότι έχει υψηλούς στόχους, να έχει τόσο περιορισμένο αριθμό λύσεων στη γραμμή κρούσης. Από εκεί και πέρα βέβαια, επιβεβλημένη φαίνεται πως είναι τελικά και η απόκτηση μεσοεπιθετικού-εξτρέμ, καθώς μέχρι να επιστρέψει ο Μάνταλος, το πλήγμα που μπορεί να έχει υποστεί βαθμολογικά η ΑΕΚ, ενδεχομένως να είναι ανεπανόρθωτο.

Κάτω από τη βάση ο Σιμόες

Ο Αντρέ Σιμόες για την ώρα δεν φαίνεται να επιβεβαιώνει τις καλές συστάσεις που συνόδευαν το βιογραφικό του, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια και τις προσδοκίες που είχα βάσει των όσων διάβαζα γι αυτόν. Για ακόμη ένα παιχνίδι βαθμολογήθηκε κάτω από τη βάση και όσο περνούν οι μέρες και δεν δείχνει τίποτα, αυτό αρχίζει να κοστίζει και στην ψυχολογία του ίδιου, κάνοντας δυσκολότερη την προσαρμογή του. Προχτές θεωρούσα ότι αρχίζει από την ίδια αφετηρία με τον Κορδέρο για τη θέση στην αρχική ενδεκάδα, σήμερα θεωρώ, πως τόσο ο Ισπανός όσο και ο Ανάκογλου, έχουν ένα μικρό προβάδισμα.