Ποιος είναι αυτός ο αψηλός;
Ο Κώστας Κεφαλογιάννης σχολιάζει την επιτυχημένη παρουσία του ΠΑΟΚ στο "Αρτέμιο Φράνκι".
Ο ΠΑΟΚ πήρε ένα βαθμό στη Φλωρεντία ή ίσως έχασε δυο. Το «Χ» προφανώς είναι καλό αποτέλεσμα αλλά επειδή ήρθε έτσι όπως ήρθε (με τον «Δικέφαλο» να προηγείται αργά στο ματς και να χάνει τη νίκη εξαιτίας μιας στιγμιαίας αδράνειας του Σπυρόπουλου), άφησε στον κόσμο του την αίσθηση ενός γλυκόπικρου ξενερώματος. Κάπως σαν να έχεις την ωραιότερη γκόμενα στο μπαρ έτοιμη να γυρίσει σπίτι μαζί σου και τελικά να φεύγεις μονάχα με το τηλέφωνο της. Όχι κι άσχημα, αλλά αλλιώς φαινόταν ότι θα καταλήξει η βραδιά...
Το επιτυχημένο 3-5-2
Σε κάθε περίπτωση τα κέρδη του ΠΑΟΚ είναι σαφώς σημαντικότερα από το χρήσιμο πονταλάκι. Κατ' αρχήν, καθαρά αγωνιστικά, οι Ασπρόμαυροι βρήκαν ένα σύστημα με το οποίο έδειξαν ότι μπορούν να ανταποκριθούν σε αντιπάλους ποιοτικότερους που τους πιέζουν ψηλά: Το 3-5-2 του δευτέρου ημιχρόνου, μετά το πολύ κακό πρώτο ημίχρονο, λειτούργησε καλά, έδωσε στον πρωτοπόρο του ελληνικού πρωταθλήματος ηρεμία, μέτρα στο γήπεδο, την ευκαιρία να ανεβάσει εκείνος την πίεση του και να έχει πάντα ένα επιπλέον παίκτη κοντά στα στόπερ για να απομακρύνει τη μπάλα.
Μέχρι στιγμής δεν το είχαμε δει να τσουλάει στις ελάχιστες φορές που το δοκίμασε ο τεχνικός του ΠΑΟΚ, αλλά εν προκειμένω τσούλησε μια χαρά. Και τσούλησε κυρίως επειδή ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου (μαζί με τον Γλύκο που όπως έγραψε και ένας φίλος στο facebook έπαθε... Ρομπέρτο) ήταν στη ενδεκάδα του ΠΑΟΚ.
Ο αναγεννημένος Αλέξανδρος Τζιόλης πραγματοποίησε μια καταπληκτική εμφάνιση ως τρίτος στόπερ. Ουσιαστικός, ψύχραιμος, με καλές τοποθετήσεις, πάντα πρώτος στη μπάλα, σε κάποια στιγμή του δευτέρου ημιχρόνου σπρίνταρε και πρόλαβε να κόψει τον Κουαντράδο σε αντεπίθεση της Φιορεντίνα! Δηλαδή κοιτούσες την τηλεόραση και αναρωτιόσουν ποιος είναι αυτός ο αψηλός, ποιος είναι αυτός ο τύπος και από που τον ψώνισε ο ΠΑΟΚ τέτοιο παιχταρά!. Αν συνεχίσει έτσι και δεν κλατάρει από την κούραση, ο Τζιόλης οδεύει ολοταχώς προς την καλύτερη σεζόν της καριέρας του.
Κέρδος ο Μαντούρο και ο Μάρτενς
Στα αγωνιστικά κέρδη για τους Θεσσαλονικείς λογίζονται και ο Μαντούρο με τον Μάρτενς. Ο πρώτος έχει σταθεί άτυχος φέτος, διότι μετά από μια εξαιρετική προετοιμασία τραυματίστηκε και έμεινε έξω για πολύ καιρό. Η επιστροφή του στην ενεργό δράση, στα επίπεδα μάλιστα που τον είδαμε στο «Αρτέμιο Φράνκι», δίνει μια σημαντική επιπλέον λύση στον προπονητή του, σε μια θέση που ο Τζιόλης είναι έτοιμος να σκάσει. Ο Μάρτενς σκόραρε, βοήθησε με κάποιες ψύχραιμες πάσες και έδειξε να πατάει καλύτερα από ό,τι συνήθως. Το πρόβλημα του, νομίζω, είναι κυρίως ψυχολογικό. Κλάση διαθέτει. Αν βρει και αυτοπεποίθηση, θα βοηθήσει κι εκείνος.
Με τους δυο προαναφερθέντες, συν την επιστροφή του Τζαβέλα, συν τον Σπυρόπουλο που παρά το λάθος του στην ισοφάριση, είχε σε γενικές γραμμές καλές αντιδράσεις απέναντι στον Κουαντράδο, συν τον Γκολάσα που έχει μπει έτσι κι αλλιώς στο rotation, ίσως αποδειχθεί τελικά ότι ο ΠΑΟΚ διαθέτει μεγαλύτερο βάθος από όσο του πιστώνουμε. Θυμηθείτε ότι χθες δεν αγωνίστηκαν τρεις από τους καλύτερους του παίκτες (Ρατς, Μακ, Κάτσε).
Το χτύπησε και καλά έκανε
Το μεγάλο ερώτημα πριν την σέντρα ήταν αν ο ΠΑΟΚ χτυπήσει το παιχνίδι. Το χτύπησε με όλες του τις δυνάμεις! Ακόμα κι αν την Κυριακή απέναντι στον Παναθηναϊκό παρουσιαστεί σκασμένος (δεν το πιστεύω για να πω την αλήθεια), θεωρώ πως έπραξε σωστά. Ο χαρακτήρας μιας ομάδας έτσι φτιάχνεται. Ο Αναστασιάδης το ξέρει και το είπε μετά το ματς: «Δεν γίνεται να μην χτυπάμε κάθε ματς. Ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να λειτουργήσει αλλιώς».
Αν ο ΠΑΟΚ καταφέρει να κάνει την υπέρβαση στην Ελλάδα, θα την κάνει και εξαιτίας της συγκεκριμένης νοοτροπίας. Επειδή έχει έναν τεχνικό που πιστεύει και προφανώς το έχει περάσει στους παίκτες του ότι η ομάδα θα παίζει πάντα όσο καλύτερα γίνεται, επειδή απλώς κάθε άλλη επιλογή απαγορεύεται ακόμα και ως σκέψη...
