Γιουβέντους: Campione d’ Italia, έκδοση 29.31

Η μαθηματική πράξη που βγάζει τον πρωταθλητή Ιταλίας μοιάζει πολύ εύκολη τον τελευταίο καιρό, έστω κι αν δεν έχει βρεθεί ακόμα ο τύπος για την ακριβή καταμέτρηση των τίτλων του. Η Γιουβέντους... κάλυψε τα 2 σκουντέτι που της αφαίρεσε η ποδοσφαιρική ομοσπονδία λόγω του σκανδάλου Calciopoli και συνεχίζει την πρόσθεση...

ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΡΑΤΣΟΣ

06 ΜΑΙ 2013

Η διαμάχη είχε ξεσπάσει από την περσινή σεζόν. Η κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος μετά από το 2006 προκάλεσε έναν “πονοκέφαλο” που λίγοι είχαν σκεφτεί την περίοδο των δικαστικών αποφάσεων πως θα προκύψει. Συμφωνία στον… διάλογο που προέκυψε δεν υπήρξε. Οι επίσημες ιταλικές αρχές φώναζαν για 28 πρωταθλήματα, η “γηραιά κυρία” για 30. Και ο Ζντένεκ Ζέμαν για 22-23…

Οι “μπιανκονέρι” απέδειξαν εμπράκτως ότι αυτή η συζήτηση είναι ατέρμονη. Διότι σε μία σεζόν που έπεσε κι άλλο το επίπεδο του κάλτσιο, μετά την αποχώρηση σημαντικών αστέρων, οι πρωταθλητές Ιταλίας διατήρησαν τα σκήπτρα τους στη χώρα. Η συζήτηση έπρεπε να τεθεί σε νέα βάση, αφού πλέον οι επίμαχοι αριθμοί αυξήθηκαν σε 29 και 31 (και 23-24…). Με τη Γιουβέντους να μην συναντά πραγματικό αντίπαλο 38 αγωνιστικών στο χορτάρι, η καταμέτρηση εκείνων των τίτλων μοιάζει να περικλείει μόνο ηθική ικανοποίηση. Διότι σε αγωνιστικό επίπεδο, είτε 29 είτε 31 είναι οι τίτλοι της “γηραιάς κυρίας”, η ομάδα του Αντόνιο Κόντε πιθανότατα βρίσκεται στην απαρχή ακόμα μιας αυτοκρατορίας, στη μετά – Αλεσάντρο ντελ Πιέρο εποχή.

Η φετινή σεζόν μόνο επιχειρήματα μπορεί να προσφέρει σε αυτό το συμπέρασμα. Όλα λειτούργησαν έτσι ώστε να αναδείξουν την κυριαρχία της Γιουβέντους σε όλα τα επίπεδα στο ιταλικό ποδόσφαιρο.

Η τιμωρία που συσπείρωσε

Από το καλοκαίρι κιόλας, οι “μπιανκονέρι” αναγκάστηκαν να αποχωριστούν τον προπονητή τους, εξαιτίας της τιμωρίας που του επιβλήθηκε για “αποτυχία αναφοράς απόπειρας στησίματος” από τον καιρό που ήταν τεχνικός της Σιένα. Τιμωρία -μικρότερης διάρκειας- επιβλήθηκε και στον βοηθό του, Άντζελο Αλέσιο (οι Λεονάρντο Μπονούτσι και Σιμόνε Πέπε κρίθηκαν αθώοι), με συνέπεια την ομάδα να κατευθύνει στους αγώνες ο γυμναστής, Μάσιμο Καρέρα. Αυτό δεν εμπόδισε τη Γιουβέντους να κατακτήσει το Super Coppa με αντίπαλο τη Νάπολι, σε ένα παιχνίδι όπου η διαιτησία ήρθε στο προσκήνιο.

Με τον Κόντε να μπορεί μόνο να προπονεί την ομάδα κατά τη διάρκεια της εβδομάδας και να μην έχει δικαίωμα να επικοινωνεί με τον πάγκο στους αγώνες, η Γιουβέντους νίκησε σε 9 από τις πρώτες 10 αγωνιστικές και έφερε “λευκή” ισοπαλία στην Τοσκάνη απέναντι στην αναγεννημένη Φιορεντίνα. Μέσα σε αυτό το θετικό κλίμα, ήρθε και η μείωση της ποινής του Κόντε σε 4 μήνες, έστω κι αν ο Αντρέα Ανιέλι δήλωνε απογοητευμένος από την μη ολοκληρωτική αθώωση του προπονητή του.

Ο “περίπατος” στο πρωτάθλημα ήρθε παράλληλα με τις υποχρεώσεις στο Champions League. Για πρώτη φορά η Γιουβέντους έκανε πρωταθλητισμό με παιχνίδια ανά 3 ημέρες, με συνέπεια να μην καταφέρει να ξεφύγει από την… κατάρα των ισοπαλιών στην Ευρώπη. Στις αρχές Νοεμβρίου, μάλιστα, ήρθαν τα πάνω κάτω. Μία αναπάντεχη εντός έδρας ήττα από την Ίντερ διέκοψε το σερί 49 αγωνιστικών δίχως να χάσει. Ήταν η πρώτη αποτυχία εντός έδρας και το πρώτο “χαστούκι” της σεζόν.

Στο προσκήνιο η διαιτησία

Η ισοπαλία με τη Λάτσιο στο Τορίνο προκάλεσε κλυδωνισμούς, ωστόσο η ήττα από τη Μίλαν ήταν αυτή που ξεσήκωσε θύελλες. Όχι λόγω του αποτελέσματος, όσο λόγω του τρόπου με τον οποίο ήρθε το 1-0 των “ροσονέρι”. Ένα ανύπαρκτο πέναλτι του Ρομπίνιο λειτούργησε ως “τιμωρία” της Γιουβέντους για την διαιτητική εύνοια στο αντίστοιχο παιχνίδι της προηγούμενης σεζόν.

Η συζήτηση για τη διαιτησία είχε “φουντώσει” νωρίτερα, με αποκορύφωμα την επίσκεψη της Γιουβέντους στη Σικελία για το παιχνίδι με την Κατάνια. Λανθασμένο ακυρωθέν γκολ των γηπεδούχων, οφσάιντ γκολ των φιλοξενουμένων και ο χαρακτηρισμός “rubentus” (rubare = κλέβω) επέστρεψε στην καθημερινότητα των φιλάθλων. Σε μία γενικότερα κακή σεζόν για την ιταλική διαιτησία, με λάθη παντού και κυρίως υπέρ των μεγάλων ομάδων, η “γηραιά κυρία” δεν ξέφυγε από τον κανόνα και κέρδισε αρκετά σφυρίγματα.

Η “ζυγαριά” δεν είχε σημασία για τους φιλάθλους, τον Τύπο ή τους αντιπάλους. Η παρουσία της Γιουβέντους με τη λέξη διαιτησία στην ίδια φράση προκαλεί από μόνη της αντιδράσεις. Κάθε παιχνίδι των επικεφαλής της βαθμολογίας έμπαινε στο “μικροσκόπιο” και κάθε απόφαση γραφόταν στο… τεφτέρι των διαιτητολάγνων. Μπορεί οι τηλεδιαιτητές να έχουν εξαφανιστεί τον τελευταίο καιρό από τις τηλεοπτικές εκπομπές για να μειωθεί η εστίαση του κοινού σε αυτούς, η παρουσία 5 διαιτητών στον αγωνιστικό χώρο έκανε δύσκολη την αποφυγή της συζήτησης.

Η περίοδος κάμψης, κάποια στιγμή, έφτασε στο τέλος της. Ο Κόντε επέστρεψε στο πόστο του στο ματς με την Παλέρμο στη Σικελία και αποδείχθηκε “θηρίο στο κλουβί”. Η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από εκείνον και τους έξαλλους πανηγυρισμούς του μετά από γκολ ή νίκη της ομάδας του. “Με κάνει να θέλω να φύγω από την Ιταλία. Εάν δεν μπορώ ούτε να πανηγυρίσω μία σημαντική νίκη με τους φιλάθλους, πείτε μου τι μπορώ να κάνω”, διερωτήθηκε εξαγριωμένος μετά από τη συνέντευξη Τύπου του αγώνα με την Μπολόνια στο “Ρενάτο νταλ’ Άρα”.

Αυτογκόλ από φιλάθλους

Όταν οι πανηγυρισμοί του 43χρονου τεχνικού έπαψαν να αποτελούν πρωτοσέλιδο, στο προσκήνιο ήρθε η συμπεριφορά ορισμένων φιλάθλων της Γιουβέντους. Με τα φαινόμενα ρατσισμού να εντείνονται δραματικά στη χώρα, οι “μπιανκονέρι” δεν αποτέλεσαν εξαίρεση. Βασικός στόχος ο Μάριο Μπαλοτέλι, από τη στιγμή, μάλιστα, που επέστρεψε στη Serie A τον Ιανουάριο του 2013. “Δεν υπάρχουν μαύροι Ιταλοί” και “Se saltelli, muore Balotelli” (= “εάν πηδήξεις, πεθαίνει ο Μπαλοτέλι”), ήταν τα βασικά συνθήματα και μετά από τα πρόστιμα της ιταλικής λίγκας, ήρθε κι η απάντηση μέσω πανό: “Όχι στον ρατσισμό, ναι στο πήδημα”.

Οι ήχοι πιθήκων από μερίδα φιλάθλων της Γιουβέντους στο ντέρμπι με τη Μίλαν στον 2ο γύρο, μάλιστα, λίγο έλειψε να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στη φιέστα των “μπιανκονέρι”. Θύμα της επίθεσης ήταν ο Κέβιν Πρινς Μπόατενγκ και η καταγραφή του περιστατικού από τον διαιτητή οδήγησε τη Γιουβέντους ξανά ενώπιον του αθλητικού δικαστή. Εν τέλει, τη γλίτωσε με πρόστιμο και όχι με τιμωρία έδρας, που θα σήμαινε πάρτι τίτλου δίχως φιλάθλους στο ματς με την Παλέρμο!

Μερίδα φιλάθλων επιχείρησε να στιγματίσει τη φετινή πετυχημένη σεζόν της Γιουβέντους και με άλλους τρόπους, όπως οι αποδοκιμασίες παικτών των “μπιανκονέρι” σε… νίκες (πχ. Τζιοβίνκο στο 3-0 επί της Σιένα, όπου σκόραρε!) ή τα επεισόδια σε οικογενειακό μπαρ έξω από το “Ένιο Ταρντίνι” της Πάρμα. Κι, όμως, ούτε αυτή η απειλή εκ των έσω κατάφερε να βάλει “φρένο” στην πορεία του συλλόγου προς το σκουντέτο.

Ήταν τόσο καλοστημένη η ομάδα και τόσο αποσαφηνισμένος ο δρόμος προς την επιτυχία, που τίποτα δεν σταματούσε τους παίκτες. Ούτε ληστής με όπλο να τους σημαδεύει στο κεφάλι (με τον Λεονάρντο Μπονούτσι να παραδίδει μαθήματα αυτοάμυνας και να παίρνει στο κυνήγι τον κακοποιό και τον συνεργό του), ούτε σοβαρά τροχαία (με τον Μαρτίν Κάσερες να γλιτώνει με σχετικά ελαφρύ τραυματισμό παρά τα 30 ράμματα, την ώρα που το αυτοκίνητό του καταστράφηκε ολοσχερώς), ούτε καν η δημοσίευση ενός ημερολογίου όπως αυτό.

Το αδιαπραγμάτευτο πλάνο

Ο δρόμος δεν ήταν στρωμένος με “ροδοπέταλα”, ωστόσο η ρότα είχε χαραχθεί από πέρυσι και δεν υπήρχε τρόπος… διαφυγής από το πεπρωμένο. Απαράλλαχτο 3-5-2, το σύστημα στο οποίο κατέληξε ο Κόντε μετά από αλλαγές και με το οποίο η Γιουβέντους αξιοποίησε στο έπακρο τις δυνατότητές της και έκρυβε τις αδυναμίες της. Με ένα κέντρο… MVP, όπου οι Αντρέα Πίρλο, Κλαούντιο Μαρκίζιο και Αρτούρο Βιδάλ συνέχισαν να κόβουν και να ράβουν από την περσινή σεζόν, το ντεφορμάρισμα της άμυνας και η απουσία “φουνταριστού” στην επίθεση δεν προκάλεσαν παρά μόνο σποραδικές ανησυχίες.

Η απουσία του τραυματία Τζιόρτζιο Κιελίνι καλύφθηκε από τον Κάσερες στα μέσα της σεζόν, ενώ η προσθήκη του Κουάντουο Ασαμόα για την αριστερή πτέρυγα, αποδείχθηκε λίρα εκατό. Αντιθέτως, η αντίστοιχη κίνηση από την Ουντινέζε για τη δεξιά πλευρά είχε τελείως διαφορετική κατάληξη, αφού ο Μαουρίσιο Ίσλα (αποκτήθηκε τραυματίας) επέστρεψε στην ενεργό δράση στα μέσα της σεζόν, αλλά ποτέ δεν επέστρεψε και στις εμφανίσεις του “Φρίουλι”.

Εκείνο το απόκτημα, όμως, που έκλεψε την παράσταση ήταν το πιο απρόσμενο. Αν και ελεύθερος, ο Πολ Πογκμπά κόστισε 1.000.000 ευρώ λόγω τροφείων, τα οποία η Γιουβέντους ήταν πρόθυμη να τα καλύψει επενδύοντας στο μέλλον. Όπου μέλλον, περίπου 2-3 μήνες, αφού τόσο χρειάστηκε ο νεαρός Γάλλος μέσος για να πάρει τα πρώτα λεπτά συμμετοχής στη βασική ενδεκάδα, να γίνει η μόνιμη αλλαγή του Πίρλο όταν ο 34χρονος Ιταλός κουραζόταν, να σκοράρει ορισμένα κρίσιμα γκολ ή να βγάλει ορισμένες σημαντικές ασίστ και να βρεθεί στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Σε ηλικία 19 ετών έγινε το next big thing της ομάδας, έστω κι αν η αστερόσκονη που έπεσε στα μάτια του τον έφερε στο “στόχαστρο” του Κόντε μετά αργοπορία του σε ορισμένες προπονήσεις.

Όπως και την περσινή σεζόν, έτσι και φέτος, η άμυνα έκανε τη διαφορά σε σχέση με τους υπόλοιπους συνοδοιπόρους στη Serie A. Με διαφορά η καλύτερη επίδοση, έστω κι αν ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν κυμάνθηκε σε χαμηλότερα επίπεδα, η μεταγραφή Λούσιο κατέληξε σε παταγώδη αποτυχία (έμεινε ελεύθερος τον Ιανουάριο) κι ο Κιελίνι έχασε 2 μήνες στις αρχές του 2013 λόγω τραυματισμού. Ομοίως, η απουσία ενός φορ που θα αποτελέσει σημείο εστίασης για την αντίπαλη άμυνα (ο Νίκλας Μπέντνερ σίγουρα δεν ήταν τέτοιος και ο σοβαρός τραυματισμός του τον έθεσε νωρίς νοκ άουτ) οδήγησε σε παραγωγή γκολ από σχεδόν όλους τους ποδοσφαιριστές. Ακόμα και οι μεταγραφές χειμώνα των Φεντερίκο Πελούζο και Νικολά Ανελκά προσέφεραν λίγο… λάδι στα γρανάζια της “μηχανής” των πρωταθλητών.

Ο 2ος γύρος της σεζόν εξελίχθηκε πιο αναίμακτα από τον 1ο. Η διαφορά που είχε αποκτήσει στην κούρσα του τίτλου άφηνε τη Γιουβέντους μακριά από κάθε αναστάτωση. Η ισοπαλία 1-1 στο “Σαν Πάολο” με αντίπαλο τη Νάπολι κράτησε σε απόσταση ασφαλείας τη μοναδική ομάδα που θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να την απειλήσει. Οι νίκες επί της Ίντερ και της Μίλαν συνέβαλαν στην ανάταση του γοήτρου μετά τους αποκλεισμούς από ημιτελικά κυπέλλου (Λάτσιο) και προημιτελικά Champions League (Μπάγερν Μονάχου) και κάποια στιγμή, ο Κόντε και οι παίκτες του έπρεπε να περάσουν τη γραμμή του τερματισμού.

Όταν ο Μπουφόν είχε ερωτηθεί για το ποια ομάδα θα ήταν η “αντι-Γιούβε” του 2ου γύρου, είχε αποκριθεί πως “υπάρχουν τόσες πολλές που δεν μπορώ να διαλέξω”. Ο Σεμπαστιάνο Βερνάτσα της “Gazzetta dello Sport” είχε διαφορετική άποψη: “Η αντι-Γιούβε δεν υπάρχει. Μόνο η Γιούβε μπορεί να βλάψει τον εαυτό της”. Διαιτησία, φίλαθλοι, κριτική, απρόοπτα, αγωνιστικά θέματα δεν κόστισαν στη Γιουβέντους. Σύλλογος που να μπορεί να συνδιεκδικήσει αυτόν τον τίτλο δεν βρέθηκε. Ακόμα κι οι τιμωρίες δεν ήταν αρκετές για να προβληματίσουν. Αναπόφευκτα, ακόμα ένα σκουντέτο βάφτηκε “μπιανκονέρο”. Το σκουντέτο υπ’ αριθμόν…

Καλύτερο παιχνίδι

Ίντερ – Γιουβέντους 1-2

Το 2ο derby d’ Italia της σεζόν είχε τη σημασία του. Βαθμολογικά δεν υπήρχε ανταγωνισμός μεταξύ των 2 ομάδων, ωστόσο το γόητρο έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο. Η Ίντερ είχε εξωθήσει τη Γιουβέντους στην πρώτη ήττα της μετά από 49 ματς και στην πρώτη ήττα στο νέο γήπεδό της και οι πρωταθλητές έψαχναν εκδίκηση. Μόλις στο 3ο λεπτό ο Φάμπιο Κουαλιαρέλα άνοιξε το σκορ για τους φιλοξενούμενους, που δεν άφησαν περιθώριο στους υποτονικούς “νερατζούρι”. Η κυριαρχία της Γιουβέντους ήταν απόλυτη και αδιαμφισβήτητη, ωστόσο ο MVP της φετινής Ίντερ, ο Σλοβένος τερματοφύλακας Σαμίρ Χαντάνοβιτς, κατάφερε να κρατήσει το σκορ σε χαμηλά επίπεδα. Μία συνεργασία των Αντόνιο Κασάνο και Ροδρίγο Παλάσιο οδήγησαν στην ισοφάριση στο 2ο ημίχρονο, ωστόσο μέσα σε λίγα λεπτά, ο Αλεσάντρο Μάτρι έδειξε ποιος είναι το πραγματικό αφεντικό του “Τζιουζέπε Μεάτσα”. Η ομάδα του Αντόνιο Κόντε κρατούσε στα χέρια της το προβάδισμα μέχρι τα τελευταία λεπτά και αύξανε τον κίνδυνο απουσία της Ίντερ από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις της νέας σεζόν, με συνέπεια ο Εστεμπάν Καμπιάσο να χάσει το μυαλό του και με ένα εγκληματικό τάκλιν στον Σεμπαστιάν Τζιοβίνκο να επιβεβαιώσει με πασιφανές τρόπο ότι η “ψαλίδα” των 2 ομάδων έχει φτάσει ξανά στα προ – Calciopoli επίπεδα.

Χειρότερο παιχνίδι

Γιουβέντους – Ίντερ 1-3

Μετρούσε 538 ημέρες δίχως ήττα στο πρωτάθλημα. Ο Αντρέα Πίρλο δεν είχε αγωνιστεί σε ματς όπου η ομάδα του (Μίλαν ή Γιουβέντους) είχε χάσει στη Serie A για περίπου 700 ημέρες. Σε αυτό το διάστημα, η Γιουβέντους είχε εξελιχθεί από μία ομάδα που τερμάτιζε 7η κι εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων σε πρωταθλήτρια Ιταλίας. Είχαν περάσει 49 ματς σε όλο το πρωτάθλημα δίχως ήττα. Το νεότευκτο γήπεδό της ήταν απόρθητο. Και μόλις 20 δευτερόλεπτα μετά από τη σέντρα του derby d’ Italia, ο Αρτούρο Βιδάλ άνοιξε το σκορ (φάση που άρχισε από οφσάιντ). Η Μοίρα, όμως, δεν ήταν με το πλευρό της “γηραιάς κυρίας” αυτήν τη φορά. Η Ίντερ χρειάστηκε ένα δεκάλεπτο για να αφυπνιστεί. Όταν το πέτυχε, πήρε τα “ηνία” του αγώνα και άρχισε με καταιγιστικές αντεπιθέσεις να εκθέτει την κορυφαία άμυνα του πρωταθλήματος. Ένα μέλος της, μάλιστα, ο Στέφαν Λίχτσταϊνερ, γλίτωσε την αποβολή και αντικαταστάθηκε πριν από τη λήξη του 1ου ημιχρόνου. Στο 2ο ημίχρονο ήρθε η κατάρρευση. Ο Ντιέγο Μιλίτο με πέναλτι και λίγο αργότερα με ριμπάουντ από προσπάθεια του Φρέντι Γκουαρίν και λίγο αργότερα ο Ροδρίγο Παλάσιο σταμάτησαν το αήττητο σερί 49 αγώνων της Γιουβέντους. “Ήταν το παιχνίδι που θέλαμε περισσότερο από όλα τα άλλα”, παραδέχθηκε ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν μετά από το τέλος του αγώνα. Το ρεκόρ 58 αγώνων δίχως ήττα της Μίλαν (1991-1993) μοιάζει ασφαλές…

Highlight

Γιουβέντους – Ρόμα 4-1

Δεν ήταν απλά ένα παιχνίδι κόντρα σε μία καλή ομάδα. Ήταν μία αναμέτρηση κόντρα στο “μαύρο πρόβατο” του ιταλικού ποδοσφαίρου, σε έναν χρόνιο αντίπαλο και μάλιστα μέσα στο “σπίτι” τους. Οι φίλοι της Γιουβέντους έπνεαν τα μένεα αρκετό καιρό για τον Ζντένεκ Ζέμαν και μετά από τόσα χρόνια και τόσες δηλώσεις εναντίον της ομάδας τους (με τις τελευταίες να αφορούν στον Αντόνιο Κόντε και στο κατά πόσο μπορεί να προπονεί τη Γιουβέντους μετά από την τιμωρία του), βρήκαν τον τρόπο και τον τόπο να τον αντιμετωπίσουν. Ήταν ένα ντέρμπι που η “γηραιά κυρία” όφειλε να το κερδίσει για να δώσει ένα καλό μάθημα στον Τσέχο προπονητή, που έχει κάνει… παντιέρα την κριτική εναντίον των “μπιανκονέρι”, λόγω ντόπινγκ και διαιτησίας από τη δεκαετία του ’90. Από το 12′ μέχρι το 19′, δεν υπήρχε τίποτα από τα δύο. Υπήρχε ο Αντρέα Πίρλο, ο Αρτούρο Βιδάλ και ο Αλεσάντρο Μάτρι. Στο 1ο ημίχρονο υπήρχαν τα δοκάρια των Κλαούντιο Μαρκίζιο και Μίρκο Βούτσινιτς και οι απίθανες ευκαιρίες που έχασαν οι γηπεδούχοι για να εκτοξεύσουν το σκορ και το μέγεθος της τιμωρίας του Βοημού σε δυσθεώρητα επίπεδα. Στο 2ο ημίχρονο δεν μείωσαν το ρυθμό, αλλά οι “τζιαλορόσι” έσφιξαν τις γραμμές και γλίτωσαν από περαιτέρω συντριβή. Ένα γκολ για κάθε ομάδα και το πάρτι στο “Γιουβέντους Στέιντιουμ” ολοκληρώθηκε.

MVP

Αρτούρο Βιδάλ

Την περσινή σεζόν ήταν οι Αρτούρο Βιδάλ και Κλαούντιο Μαρκίζιο που έκαναν τη… βιομηχανική δουλειά και ο Αντρέα Πίρλο έβαζε την καλλιτεχνική πινελιά του ώστε η Γιουβέντους να επιστρέψει στους τίτλους. Δεν ήταν τυχαίο το προσωνύμιο MVP και η πεποίθηση των “μπιανκονέρι” ότι μόνο η Μπαρτσελόνα διέθετε καλύτερη κεντρική γραμμή. Φέτος, ο πολύπειρος Ιταλός άρχισε με κεκτημένη ταχύτητα από το Euro 2012 και για πολλούς θα έπρεπε να ήταν ο νικητής της “Χρυσής Μπάλας”. Κάπου στα μέσα της σεζόν, όμως, άρχισε να μένει από δυνάμεις, γι’ αυτό και κατέβασε στροφές. Ο Χιλιανός βρήκε την ευκαιρία να βγει από τη σκιά του συμπαίκτη του και να ξεχωρίσει. Ο “βασιλιάς Αρθρούρος” της Γιουβέντους, ο οποίος αρνήθηκε πρόταση της Μπάγερν Μονάχου το καλοκαίρι του 2011 για να μετακομίσει στο Τορίνο, άφησε πίσω του τα σκαμπανεβάσματα Οκτωβρίου – Νοεμβρίου λόγω της εξάντλησης από το Champions League και έγινε η απειλή που λείπει από τη γραμμή κρούσης της ομάδας.

Όταν οι Μίρκο Βούτσινιτς και Σεμπαστιάν Τζιοβίνκο δεν είναι αρκετοί, ο 25χρονος διεθνής μέσος έρχεται από τα μετόπισθεν και συνεισφέρει με 10 γκολ (αρχισκόρερ, ένα γκολ παραπάνω από τον Μαυροβούνιο στο πρωτάθλημα). Όταν η άμυνα υποφέρει, είναι αυτός που θα βάλει τα πόδια του στη φωτιά με 5 τάκλιν ανά αγώνα (ο επόμενος βασικός παίκτης στην κατηγορία είναι ο στόπερ Τζιόρτζιο Κιελίνι με 3,2). Όταν η δημιουργία έχει προβλήματα, θα δώσει το έτοιμο γκολ έχοντας 7 ασίστ (1ος σε ασίστ, μία παραπάνω από Κουάντουο Ασαμόα, Βούτσινιτς, Τζιοβίνκο, 2 παραπάνω από Πίρλο) και θα μοιράσει 53,7 πάσες ανά αγώνα (4ος στην κατάταξη). Και σε αυτούς τους αριθμούς δεν φαίνεται το αδιάκοπο τρέξιμο, η μαχητικότητα, η παρουσία του στα κρίσιμα ματς ή στα παιχνίδια με δυνατούς αντιπάλους (έχει σκοράρει κόντρα σε Ρόμα, Ίντερ, Λάτσιο, Τορίνο, Μίλαν).

Απογοήτευση

Σεμπαστιάν Τζιοβίνκο

Η ενδεκάδα της Γιουβέντους είναι έτσι δομημένη, που χωράει αλλαγές μόνο στην επίθεση. Οι υπόλοιποι αναπληρωματικοί απογοήτευσαν μεν, αλλά δεν αγωνίστηκαν δε, οπότε δεν είχε τόσο μεγάλη σημασία η απουσία τους. Νίκλας Μπέντνερ, Μαουρίσιο Ίσλα, Σιμόνε Παντοΐν, Σιμόνε Πέπε, Μαρτίν Κάσερες δεν είχαν την καλύτερη δυνατή χρονιά για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Σε αυτήν τη λίστα ανήκουν και οι Φάμπιο Κουαλιαρέλα και Αλεσάντρο Μάτρι, οι οποίοι δεν κατάφεραν να εκτοπίσουν από την ενδεκάδα τους βασικούς επιθετικούς των “μπιανκονέρι”, παρότι η παραγωγή τερμάτων τους είναι πολύ χαμηλή. Ένας εξ αυτών, είναι ο Σεμπαστιάν Τζιοβίνκο, ο οποίος επέστρεψε στο Τορίνο το καλοκαίρι του 2012 με στόχο να εκμεταλλευτεί την τελευταία ευκαιρία που του δόθηκε για να αποδείξει ότι ανήκει σε αυτό το τοπ επίπεδο.

Η Γιουβέντους εξαγόρασε το υπόλοιπο 50% των δικαιωμάτων του από την Πάρμα έναντι 11.000.000 ευρώ μετά από μία εξαιρετική σεζόν του ύψους 1,52μ. φορ και εκείνος απάντησε με 8 γκολ και 5 ασίστ σε όλες τις διοργανώσεις μέχρι το φθινόπωρο. Και κάπου εκεί σταμάτησε. Η τάση του να πέφτει κάτω με το παραμικρό, η αδυναμία του να αντεπεξέλθει κόντρα σε δυνατές άμυνες, λόγω σωματοδομής, και η αστοχία του, τον έχουν καταστήσει αρκετές φορές μοιραίο παίκτη. Στην εντός έδρας νίκη με 3-0 επί της Σιένα και πριν σκοράρει, μάλιστα, ο κόσμος τον αποδοκίμασε, με συνέπεια να αντιδράσει ο Αντόνιο Κόντε: “Οι παίκτες αξίζουν σεβασμό. Αυτοί που τους σφυρίζουν, δεν είναι πραγματικοί υποστηρικτές μας”. Παρά τη στήριξη του Τζιοβίνκο από τον προπονητή του, ο αναπληρωματικός του, Κουαλιαρέλα, μετράει περισσότερα γκολ από εκείνον τη φετινή σεζόν και εάν το 2ο μισό της σεζόν είναι προπομπός για τη νέα αγωνιστική περίοδο, θα πρέπει να φοβάται περισσότερο για τη θέση του σε σχέση με τον Μίρκο Βούτσινιτς από την άφιξη του Φερνάντο Γιορέντε.

Προπονητής

Αντόνιο Κόντε

Την περσινή σεζόν πρωταγωνίστησε ως κάτι “φρέσκο”, ανατρεπτικό, αποτελεσματικό. Οδήγησε τη Γιουβέντους στους τίτλους μετά από 6 χρόνια, παρότι αποτέλεσε την πρώτη, κορυφαία προπονητική πρόκληση της καριέρας του. Τα κατάφερε άψογα και κέρδισε την εκτίμηση και τον σεβασμό. Τη φετινή χρονιά, πρωταγωνίστησε για όλους τους λάθους λόγους. Πριν καλά καλά αρχίσει το πρωτάθλημα, βρέθηκε στο “στόχαστρο” των αρχών, αντιμετωπίζοντας 2 κατηγορίες για “μη υπόδειξη απόπειρας στησίματος αγώνα”, από τον καιρό που ήταν προπονητής στη Σιένα. Στη μία περίπτωση αθωώθηκε, στην άλλη τιμωρήθηκε με 10 μήνες. Η ποινή έπεσε στους 4 μήνες μετά τις εφέσεις των “μπιανκονέρι”, αλλά αυτές οι 122 ημέρες ήταν μαχαιριά για έναν προπονητή που ζει σαν να μην υπάρχει αύριο κάθε αγώνα της ομάδας του. Όπως αποκάλυψε αργότερα, μεταξύ σοβαρού κι αστείου ζήτησε από τη γυναίκα του να του αγοράσει έναν προπονητικό πάγκο για να τον εγκαταστήσουν στο σπίτι τους εκείνη την περίοδο.

Όταν επέστρεψε στο ματς με την Παλέρμο, έφερε πίσω όλα εκείνα τα στοιχεία που κατέστησαν νικήτρια τη “γηραιά κυρία”. “Όταν υπάρχει ο Κόντε στα αποδυτήρια, είναι αδύνατον για κάποιον να βγει στο γήπεδο και να μην είναι συγκεντρωμένος στην αποστολή του”, υποστήριξε ο αρχηγός της ομάδας, Τζιανλουίτζι Μπουφόν. Οι αντίπαλοι, από την πλευρά τους, ήταν συγκεντρωμένοι στους έξαλλους πανηγυρισμούς του Κόντε μετά από κάθε νίκη της Γιουβέντους, αντιδρώντας και καθυβρίζοντας τον 43χρονο προπονητή. “Είδα ακόμα και γονείς με τα παιδιά τους στα χέρια να βρίζουν”, διαμαρτυρήθηκε μετά από ένα ματς στην Μπολόνια, όπου και πάλι έτρεχε πάνω κάτω στη γραμμή του πλαγίου μετά από γκολ των παικτών του. “Ακόμα κι αν πήγαινα στην Ίντερ, θα πανηγύριζα με τέτοιο πάθος τα γκολ της”, σημείωσε. Η αλήθεια είναι ότι αυτή ήταν η… επικαιρότητα του τεχνικού της Γιουβέντους αυτήν τη σεζόν. Εξωαγωνιστική. Διότι εντός των 4 γραμμών του γηπέδου, είχε φτιάξει το πλάνο από πέρυσι. Η πετυχημένη συνταγή δεν άλλαξε, το 3-5-2 παρέμεινε απαράβατος κανόνας ακόμα κι όταν τα ηνία κατείχαν οι βοηθοί του και αφού οι επιτυχίες συνέχισαν να έρχονται, ο άλλοτε αρχηγός των “μπιανκονέρι” κατάφερε να κερδίσει όλες τις μάχες που έδωσε τη φετινή σεζόν.